Σταθόπουλος: Το μέτρο, το ωραίο, το φυσικό -Αυτά είναι οι αξίες που ξεχάσαμε

Στην πιο ώριμη φάση της δημιουργικής του πορείας, ο καταξιωμένος ζωγράφος Γιώργος Σταθόπουλος μας προσκαλεί στην έκθεσή του με τίτλο «Το Άρρητο Χρώμα».

Μια εικαστική αφήγηση όπου το φως και το χρώμα μεταμορφώνονται σε καθαρό συναίσθημα.

Ο Γιώργος Σταθόπουλος μίλησε αποκλειστικά στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και στην Αλίκη Σκουντριδάκη για τη δική του προσέγγιση στην Τέχνη. Με τη γνωστή του ευαισθησία και το αναγνωρίσιμο εικαστικό του ιδίωμα, ο σπουδαίος καλλιτέχνης μάς προσκαλεί σε μια περιπλάνηση στο φως, στα ονειρικά του τοπία, στις ανθρώπινες μορφές και στην ποιητική του ματιά. Ο τίτλος της έκθεσης «Το Άρρητο Χρώμα» παραπέμπει σε κάτι που δεν μπορεί να ειπωθεί, μόνο να βιωθεί.

Ο ιστορικός Τέχνης Γιώργος Μυλωνάς εξηγεί: «Στη ζωγραφική του Γιώργου Σταθόπουλου, οι πόλεις ορθώνονται πάνω από το ανθρώπινο μέτρο, η αρχιτεκτονική κάποτε γίνεται απειλή. Κι ωστόσο διαρκώς αναδύεται το ίδιο μοτίβο: το ζευγάρι – δύο μορφές που συναντιούνται αγγίζονται, μέσα στο φως ενός εσωτερικού άρρητου χρώματος. Το άρρητο χρώμα -αυτό που δεν λέγεται αλλά μένει- είναι η αληθινή υπόσχεση των έργων του: πως, παρά την πόλη που φλέγεται ή την πόλη που συντρίβει, η μορφή του έρωτα συνεχίζει να στέκει αγέρωχη και νέα, αξεχώριστη από τη ζωή».

Η συνέντευξη

Ακολουθεί η συνέντευξη που παραχώρησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και στην Αλίκη Σκουντριδάκη ο Γιώργος Σταθόπουλος:

-Στα έργα σας κυριαρχεί το χρώμα, που αποπνέει απλόχερα τη χαρά της ζωής. Θα έλεγε κανείς ότι αποτελεί το κυρίαρχο συστατικό της δουλειάς σας. Υπάρχει για εσάς το «ξεχωριστό χρώμα»;

-Δεν υπάρχει ένα συγκεκριμένο χρώμα που ξεχωρίζω απ’ όλα… Για μένα είναι ο συνδυασμός των χρωμάτων. Δηλαδή, όταν βάλεις ένα ζεστό χρώμα, ένα κόκκινο, πρέπει να συνοδεύεται δίπλα και με ψυχρά, γιατί έτσι επιτυγχάνεται η αρμονία των χρωμάτων.

Δηλαδή, δεν μπορεί να κυριαρχούν κάπου ούτε τα ψυχρά ούτε τα θερμά. Πρέπει να βρίσκονται σε μια αρμονία όλα για να έχουμε ένα όμορφο αποτέλεσμα, να βγει μια όμορφη αίσθηση.

Και αν είναι ευχάριστα τα έργα μου όπως είπατε, είναι επειδή πιστεύω σε αυτή τη ζωγραφική. Δεν πιστεύω στα μελαγχολικά πράγματα που στενοχωρούν τους ανθρώπους. Πιστεύω σε αυτά που δίνουν μια αισιοδοξία, μια χαρά στη ζωή και για την ίδια τη ζωή.

Είναι ο στόχος αυτός για μένα.

-Στην εποχή της ταχύτητας και της τεχνολογίας, η ζωγραφική σας μοιάζει να υπενθυμίζει την ανάγκη για μια πιο όμορφη, πιο ανθρώπινη, μια πιο αισιόδοξη οπτική. Πιστεύετε ότι στην εποχή μας η Τέχνη μπορεί ακόμα να λειτουργήσει ως «καταφύγιο»;

-Μιλώντας για όλες τις τέχνες, σκοπός είναι ένας: Θεραπεύουν την ψυχή του ανθρώπου. Τους κάνουν καλύτερους. Όταν επικοινωνείς με την τέχνη, με τη μουσική, με τη ζωγραφική, με την ποίηση, γίνεσαι πιο ευαίσθητος, γίνεσαι πιο ολοκληρωμένος, γίνεσαι πιο Άνθρωπος. Τα βάρβαρα ένστικτα απαλύνονται, τα διώχνεις από μέσα σου, με λίγα λόγια, με έναν απλό λόγο, η Τέχνη ψυχαγωγεί. Και τι θα πει ψυχαγωγεί. Δεν διασκεδάζει. Ψυχαγωγεί. Την ψυχή την ανεβάζει κάπου πιο ψηλά… Αυτός είναι ο σκοπός. Και είτε πετυχαίνει αυτό, είτε δεν πετυχαίνει. Δεν είναι αυτό στόχος ευθύς εξαρχής. Είναι αν το περιέχει αυτό ο καλλιτέχνης, εκφράζεται έτσι. Αν δεν το περιέχει, θα κάνει άλλα πράγματα, γι’ αυτό σήμερα στην εποχή μας γίνονται Τέρατα και Σημεία. Γίνονται, δυστυχώς, πράγματα που προσβάλλουν τον άνθρωπο, προσβάλλουν τις μεγάλες αξίες που μάθαμε από τους αρχαίους, τους μεγάλους πολιτισμούς. Το μέτρο, το ωραίο, το φυσικό, το φυσιολογικό – όπως θες πες το. Τώρα, έχουμε μια σύγχυση στους ανθρώπους. Υπάρχει μια σύγχυση μεγάλη. Και δεν ξέρω αν η Τέχνη έχει τελικά σκοπό, ώστε μόνον αυτοί που περιέχουν κάτι από εκείνη να συγκινούνται και να επικοινωνούν μαζί της. Αν δεν το περιέχουν, η Τέχνη δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Όπως έλεγε και η παλιά παροιμία “Στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα”. Κάπως έτσι. Είναι απλά τα πράγματα.

Ποια είναι η αίσθηση που επιδιώκετε να πάρει μαζί του κάποιος από το Έργο σας; Κάτι που δεν περιγράφεται με λέξεις – μόνο με βλέμμα.

Ίσως και να μην υπάρχει ένα βλέμμα για έναν πίνακα. Όλοι οι πίνακες το ίδιο πράγμα εκφράζουν. Δεν αποπνέουν μια τραγική αίσθηση ή μια απαισιοδοξία. Σε όλα υπάρχει μια αισιοδοξία, μεταφέρουν κάτι θετικό, προσπαθώ τουλάχιστον αυτό να πετύχω, να βγαίνει Ομορφιά και Αρμονία στα έργα μου. Να το βλέπεις στο σπίτι σου κρεμασμένο και να μην το αποστρέφεσαι. Να σου αρέσει αυτό που βλέπεις.