Επιταχύνονται οι διαδικασίες εκσυγχρονισμού των τεσσάρων φρεγατών ΜΕΚΟ: Μέσα στο επόμενο δίμηνο ολοκληρώνονται οι συμβάσεις

Το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό εισέρχεται σε μια από τις πιο καθοριστικές φάσεις όσον αφορά την ανανέωση του στόλου του, καθώς στο επίκεντρο θα βρεθεί πολύ σύντομα ο εκσυγχρονισμός των τεσσάρων φρεγατών τύπου ΜΕΚΟ 200 ΗΝ της κλάσης «Ύδρα» που διαθέτουμε. Θυμίζουμε ότι σε αυτό τον τύπο πλοίων συγκαταλέγονται η Φ/Γ «Ύδρα» (F-452), η Φ/Γ «Σπέτσαι» (F-453), η Φ/Γ «Ψαρά» (F-454) και η Φ/Γ «Σαλαμίς» (F-455).

Η ηγεσία του ΠΝ και του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, αφήνοντας πίσω τις χρόνιες καθυστερήσεις, προχωρά πλέον με ένα ξεκάθαρο χρονοδιάγραμμα. Έχει θέσει ως στόχο μέχρι το τέλος του 2025, δηλαδή εντός των επομένων δύο μηνών, να έχουν ολοκληρωθεί οι τρεις κύριες συμβάσεις του προγράμματος, ώστε οι εργασίες αναβάθμισης των παραπάνω φρεγατών να ξεκινήσουν στα εγχώρια ναυπηγεία το 2026.

Αν όλα εξελιχθούν ομαλά, ο εκσυγχρονισμός τους αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί μέχρι το 2030, εξασφαλίζοντας με αυτό τον τρόπο πως οι ΜΕΚΟ θα παραμείνουν αξιόμαχες τουλάχιστον έως το μακρινό 2040. Ας δούμε αυτές τις τρεις συμβάσεις αναλυτικά:

Το πρώτο σκέλος λοιπόν, αφορά τη σύμβαση με την Thales Nederland, η οποία θα προμηθεύσει τα νέα ηλεκτρονικά συστήματα και το σύστημα μάχης των πλοίων. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται το νέο Κέντρο Διοίκησης TACTICOS II, το πολυδιάστατο ραντάρ NS-110 τύπου AESA και τα συστήματα ελέγχου πυρός STIR 1.2. Το νέο ραντάρ θα επιτρέψει την πολύ πιο αποτελεσματική ανίχνευση στόχων, ακόμη και πολύ μικρού ίχνους, όπως των μη επανδρωμένων UAV και των πυραύλων Cruise, ενώ θα εξασφαλίσει πλήρη συνεργασία με τα σύγχρονα μέσα του Πολεμικού Ναυτικού και της Πολεμικής Αεροπορίας, όπως οι φρεγάτες Belh@rra που αναμένονται και τα μαχητικά Rafale που παραλαμβάνουμε αυτή την περίοδο.

-Το δεύτερο σκέλος του προγράμματος αφορά την ελληνική εταιρεία SSMART, που θα αναλάβει την εγκατάσταση, τη διασύνδεση και την πιστοποίηση των συστημάτων πάνω στα πλοία. Θα είναι ο σύνδεσμος ανάμεσα στον προμηθευτή των ηλεκτρονικών και στα Ναυπηγεία, ώστε το πρόγραμμα να εξελιχθεί χωρίς απώλειες χρόνου και αστοχίες.

-Το τρίτο σκέλος αφορά τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, όπου θα πραγματοποιηθούν οι ναυπηγικές και μηχανολογικές εργασίες. Εκεί θα γίνει η φυσική αναβάθμιση των πλοίων, από την αποξήλωση παλαιών συστημάτων μέχρι την εγκατάσταση των νέων, τις τελικές δοκιμές και την επανείσοδό τους σε υπηρεσία. Ακόμη δεν έχει καθοριστεί ποια φρεγάτα θα είναι η πρώτη που θα μπει στα ναυπηγεία, αν και η Φ/Γ «Ύδρα» ως παλαιότερη (σ.σ. καθελκύθηκε στο Αμβούργο της Γερμανίας τον Ιούνιο του 1991 και παραδόθηκε στο Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό τον Οκτώβριο του 1992) διατηρεί ένα θεωρητικό προβάδισμα. Η επιλογή θα γίνει πάντως με βάση τη διαθεσιμότητα των πλοίων και το πότε θα παραδοθούν τα νέα συστήματα.

Εκτός από τις τρεις αυτές βασικές συμβάσεις, προχωρούν και σειρά μικρότερων έργων που θα εξασφαλίσουν ότι όλα τα υλικά θα είναι διαθέσιμα όταν ξεκινήσουν οι εργασίες. Ανάμεσά τους συγκαταλέγεται ο εκσυγχρονισμός των κύριων πυροβόλων Mk45, η τοποθέτηση του νέου πυροβόλου Sovraponte 76 χιλιοστών στην πρύμνη, η αντικατάσταση του σόναρ με νέο σύστημα M660, η εγκατάσταση του ελληνικής σχεδίασης συστήματος ηλεκτρονικού πολέμου «ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ» και η ενσωμάτωση νέου συστήματος ελέγχου πλοίου με σύνδεση Link-16.

Αυτά τα έργα θα «τρέξουν» νωρίτερα, ώστε να μην δημιουργηθούν καθυστερήσεις στη γραμμή παραγωγής. Για την ομαλή εξέλιξη του προγράμματος έχει δημιουργηθεί κοινή ομάδα συντονισμού με εκπροσώπους του ΠΝ, της Thales, της SSMART και των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, η οποία θα παρακολουθεί την πρόοδο και θα επιλύει άμεσα οποιοδήποτε τεχνικό ή διαδικαστικό ζήτημα.

Όταν ολοκληρωθεί η αναβάθμιση, οι ΜΕΚΟ θα έχουν σύγχρονα ραντάρ, βελτιωμένες δυνατότητες αντιαεροπορικής άμυνας, αναβαθμισμένη προστασία απέναντι σε ηλεκτρονικές απειλές και καλύτερες ανθυποβρυχιακές δυνατότητες. Θα μπορούν να λειτουργούν δικτυοκεντρικά, σε πλήρη συνεργασία με τις νέες Belh@rra, τις πυραυλακάτους Super Vita και τα μαχητικά της Πολεμικής Αεροπορίας. Με απλά λόγια, ο στόλος θα αποκτήσει ενιαία εικόνα πεδίου μάχης, ταχύτητα αντίδρασης και μεγαλύτερη επιχειρησιακή ευελιξία.