Η καταστροφικότητα των πονηρών πνευμάτων

«Κατέπλευσαν εἰς τὴν χώραν τῶν Γεργεσηνῶν». Το πλοίο που μετέφερε τον Σωτήρα, άραξε στην χώρα των Γεργεσηνών, μάζι με τους αγίους του μαθητές. Έπειτα αφού αποβιβάστηκε στη γη συνάντησε κάποιο άνδρα, ο οποίος ήταν χώρος κατοικίας πολλών και ακάθαρτών πνευμάτων. Αυτός ήταν εκτός εαυτού και σε τίποτα δεν διέφερε από αυτούς που είχαν ήδη πεθάνει και κείτονταν χωμένοι στη γη. Ίσως μάλιστα να ήταν και σε ακόμη χειρότερη κατάσταση, γιατί ήταν γυμνός και περιτριγύριζε τα μνήματα των πεθαμένων, ζωντανή απόδειξη της απανθρωπιάς των δαιμονίων όταν κυριεύσουν τον άνθρωπο. Ο Θεός των όλων, επιτρέπει από οικονομία για το πλάσμα του, κάποιοι να κυριεύονται από αυτούς, όχι τόσο για να πάθουν, αλλά για εμάς, για να μάθουμε από αυτούς τους δαιμονιζομένους τι είδους διαθέσεις έχουν οι δαίμονες προς εμάς, και έτσι να παραιτούμαστε από την θεληματική υπόταξη μας σε αυτούς.

​Ο Γεργεσηνός, ή καλύτερα η κρυπτόμενη αγέλη των δαιμονίων που υπήρχε μέσα του, έπεφτε στα πόδια του Χριστού και φώναζε τα εξής: «Τί ἐμοὶ καὶ σοὶ, Ἰησοῦ Υἱὲ τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου; δέομαί σου, μή με βασανίσῃς». Και μου φαίνεται ότι σε αυτά τα λεγόμενα είναι περιπλεγμένη δειλία μαζί με αυθάδεια και παράνοια. Δείγμα διαβολικής παράνοιας το να τολμήσει να λέει «Τί ἐμοὶ καὶ σοὶ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ;». Δείγμα της διαβολικής δειλίας το ότι δέεται στον Χριστό να μην βασανιστεί. Αλλά βέβαια, εσύ Σατανά εάν έχεις την επίγνωση ότι αυτός ο Χριστός είναι ολοκληρωτικά Υιός του υψίστου Θεού, ομολογείς κατ’επέκτασιν και ότι είναι Θεός του ουρανού και της γης και όλων όσων υπάρχουν σε αυτήν. Έπειτα πάλι,πως λοιπόν αυτά που δεν σου ανήκουν, πολύ περισσότερο τα δικά του δημιουργήματα, διαρπάζεις με δόλιο τρόπο; Έπειτα λες: «Τί ἐμοὶ καὶ σοί;/Τι ανακατεύεσαι στις δικές μου διαβολικές πράξεις;». Και ποιος από τους επιγείους βασιλείς θα άφηνε τους δικούς του υπηκόους, που είναι κάτω από το σκήπτρο του να είναι μια ζωή υποδουλωμένοι στους βαρβάρους; Βρυχήσου εσύ πειρασμέ με τις φωνές που σου ταιριάζουν και αυτές είναι το «Σε ικετεύω μην με βασανίσεις». Και παρατηρώ την δόξα του Χριστού, του πληρώματος των πάντων, που όμοια της δεν υπάρχει άλλη και την ακαταγώνιστη του ισχύ. Η βούληση και μόνο του Χριστού φθάνει για να συντρίψει την επήρεια του Σατανά. Γιατί για αυτόν, δηλαδή τον πειρασμό, είναι φωτιά και φλόγες τα λόγια του Χριστού. Είναι αληθές λοιπόν όπως λέει και ο μακάριος Ψαλμωδός Δαυίδ, ότι «Τα όρη έλιωσαν ενώπιον του προσώπου του Θεού». Ο ψαλμωδός είναι φανερό ότι, με την παρομοίωση των ψηλών και υπερήφανων βουνών θέλει να δηλώσει τις πονηρές δυνάμεις. Είναι και αυτό βέβαια, ότι η δύναμη και η εξουσία του Σωτήρος όταν προσβάλλει τις πονηρές δυνάμεις τις κάνει να λιώνουν ολοκληρωτικά όπως παθαίνει το κερί στην φωτιά.

​Ο Χριστός ρωτούσε, και τον πρόσταξε να πει ποιο είναι το όνομα του. Άραγε ρωτούσε διότι δεν γνώριζε και ζητούσε να μάθει ως να ήταν ένας από εμάς; Πως δεν θα ήταν παντελώς ασύνετο να σκεφτεί κάτι τέτοιο κάποιος ή να το πει; Ως Θεός γνώριζε τα πάντα, εξετάζει τις καρδίες και τα νεφρά! Ρωτούσε προνοώντας προς οικονομία δική μας, για να μάθουμε ότι πολύ πλήθος δαιμονίων κατερήμαζε μια ψυχή ενός ανθρώπου. Διότι ο Κύριος γνώριζε το πλήθος των δαιμόνων που κατοικούσαν μέσα του, όμως αυτοί που έβλεπαν το γεγονός έβλεπαν ένα άνδρα, άκουαν την προφορά μίας φωνής. Τότε λέει ο Χριστός: «Πες ποιο είναι το όνομα σου», ούτως ώστε να μην πει αυτός ο ίδιος ο Ιησούς ότι είναι πολλοί οι δαίμονες και δεν γίνει πιστευτός αλλά να το ομολογήσουν αυτοί οι δαίμονες ότι είναι πολλοί μέσα στον άνθρωπο.

​«καὶ παρεκάλει αὐτὸν ἵνα μὴ ἐπιτάξῃ αὐτοῖς εἰς τὴν ἄβυσσον ἀπελθεῖν». Οι δαίμονες παρακαλούσαν να μην αποσταλούν και πάλι στην άβυσσο, διότι είχαν ήδη άλλοι από αυτούς προαπεσταλθεί και αυτοί που είχαν μείνει πίσω έφριτταν στην σκέψη ότι θα πήγαιναν και αυτοί εκεί.

​«ἦν δὲ ἐκεῖ ἀγέλη χοίρων ἱκανῶν βοσκομένων ἐν τῷ ὄρει· καὶ παρεκάλουν αὐτὸν ἵνα ἐπιτρέψῃ αὐτοῖς εἰς ἐκείνους εἰσελθεῖν· καὶ ἐπέτρεψεν αὐτοῖς». Ζήτησε από τον Χριστό η αγέλη των ακαθάρτων πνευμάτων να μπει στην ισότιμη και όμοια με αυτούς αγέλη των χοίρων. Συγκατατέθηκε ο Χριστός για λόγους θείας οικονομίας, ακόμη και αν γνώριζε ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα αυτού του γεγονότος από τους δαίμονες. Έδωσε την εξουσία σε αυτούς, για να γίνει και αυτό το γεγονός μαζί με τα άλλα πρόφαση για να ωφεληθούμε και αφορμή για να προσέχουμε την ασφάλεια μας. Είναι βέβαια και τούτο φανερό,ότι δηλαδή ζητούν εξουσία πάνω στους χοίρους διότι δεν έχουν καμία δύναμη πάνω σε αυτούς εάν δεν τους δοθεί. Εάν λοιπόν σε αυτά τα μικρά και ευτελή κτίσματα οι δαίμονες δεν έχουν καμία εξουσία, πως θα άφηνε ο Χριστός να αδικηθεί κάποιος από αυτούς που είναι σφραγισμένοι βαπτισμένοι και σφραγισμένοι με το άγιο μύρο από αυτόν και που έχουν την ελπίδα τους εξαρτημένη από αυτόν; Και βέβαια ήταν σωστό να μαθευτεί και αυτό το χαρακτηριστικό το σχετικό με αυτούς, με το συμβάν που προκάλεσαν που γκρεμοτσάκισαν και κατέπνιξαν την αγέλη των χοίρων στην θάλασσα, ότι είναι οι αλήτες δαίμονες κακοί, και επιβουλεύονται για να φθείρουν κάθε τι που έχει αφεθεί στην εξουσία τους. Αυτό το επιβεβαιώνει εξαιρετικά σαφέστατά το γεγονός του ότι γκρεμοτσάκισαν τους χοίρους και τους έπνιξαν έπειτα μέσα στα νερά. Για αυτό το λόγο κατένευσε ο Χριστός στο αίτημα τους, για να μάθουμε και εμείς από το γεγονός που συνέβη τι είδους πλάσματα είναι, δηλαδή αμείλικτοι και θηριώδεις.

*Ερμηνεία στο Κατά Λουκάν από τον Κύριλλο Αλεξανδρείας σε μετάφραση του Γραφείου Ποιμαντικής Διακονίας Ι. Μ. Κιτίου,Διακόνου Πέτρου Θεοφάνους.

H αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους του επιτρέπεται μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το ORTHODOXIANEWSAGENCY.GR με ενεργό σύνδεσμο στην εν λόγω καταχώρηση.

Ακολούθησε το ORTHODOXIANEWSAGENCY.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις.