Το ιστορικό κατάστημα στην Ελλάδα που πουλά παιχνίδια εδώ και έναν αιώνα

Παιχνίδια! Η πιο μαγική λέξη των Χριστουγέννων. Παιδιά γράφουν γράμματα στον Άγιο Βασίλη ζητώντας του τα πιο ευφάνταστα παιχνίδια. Οι βοηθοί του λαμβάνουν τις επιστολές και φτιάχνουν συνεχώς ό,τι τους έχει ζητηθεί.

Και ένας από τους σταθμούς που κάνει είναι το πιο παλιό παιχνιδάδικο της Ελλάδας.

Αυτοκινητάκια, κούκλες και επιτραπέζια σαγηνεύουν μέχρι και σήμερα τα μικρά παιδιά.

Ο παλιός ο χρόνος φεύγει! Τα φώτα κλείνουν και μέχρι να ανάψουν ξανά έχει προλάβει ο Άγιος Βασίλης να έρθει και να αφήσει τα δώρα κάτω από το όμορφα στολισμένο χριστουγεννιάτικο δέντρο του σπιτιού μας.

Πόσο όμορφη στιγμή για τα παιδιά αυτή! Που περιμένουν με προσμονή αυτές τις ημέρες το δώρο τους και με την αρχή του νέου χρόνου να το έχουν σφιχτά στην αγκαλιά τους.

Αυτοκινητάκια, κούκλες, επιτραπέζια, ρομπότ, είναι κάποια από τα παιχνίδια που έχουν διαχρονική αξία και δύναμη. Και αυτό γιατί τα παιδιά μέσω των παιχνιδιών διεγείρουν τη φαντασία τους, διευρύνουν την κοινωνικότητά τους. Τα κουτιά που κρατούν.

Σήμερα αυτήν την ημέρα αποφασίσαμε να την αφιερώσουμε στα παιχνίδια που μεγάλωσαν γενιές Ελλήνων. Στα παιχνίδια που μας έκαναν να ονειρευτούμε και που προσέδωσαν άλλη διάσταση στην παιδικότητά μας. Παιχνίδια που αποτελούν μέχρι σήμερα πηγή αναμνήσεων. Παιχνίδια που ζητούν μέχρι και σήμερα τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας.

Μαγεία για όλες τις ηλικίες

Η Μαρίνα και η Μυρτώ Δαμίγου δεν κρατούν απλά ένα κλειδί για την πόρτα ενός μαγαζιού, κρατούν τη μαγεία στα χέρια τους. Εκατό χρόνια ένα μικρό μαγαζί κάνει τους ανθρώπους χαρούμενους. Μικρούς και μεγάλους. Το κλειδί αυτό που έχουν «ξεκλειδώνει» χαμόγελα και χαρά όχι μόνο σε παιδιά αλλά σε ανθρώπους όλων των ηλικιών. Και αυτό επειδή από το 1925 μέχρι σήμερα πουλάνε παιχνίδια στα παιδιά όλων των ηλικιών. Δεν είναι λίγοι οι παππούδες που ψωνίζουν για τα εγγόνια τους που κάποτε οι δικοί τους παππούδες τους είχαν πάρει δώρο από εκεί. Οπότε δεν πρόκειται για ένα απλό παιχνιδάδικο αλλά για ένα ιστορικό σημείο της πόλης. Εκεί όπου κάποτε τα παιδιά ξεροστάλιαζαν έξω από την προθήκη για να δουν καρουζέλ να γυρίζουν, ξύλινα αλογάκια, πορσελάνινες κούκλες, μολυβένια στρατιωτάκια και τόσα άλλα ευφάνταστα παιχνίδια.

«Είμαστε το παλαιότερο κατάστημα παιχνιδιών στην Ελλάδα. Φέτος συμπληρώνουμε 100 χρόνια λειτουργίας», αναφέρει χαρακτηριστικά στο Newsbeast η κα. Μαρίνα Δαμίγου και συνεχίζει, «Το μαγαζί το ξεκίνησε ο παππούς μας, μετά το ανέλαβε ο μπαμπάς μας και παραμένει οικογενειακή επιχείρηση. Έχουμε παιχνίδια που εκπέμπουν ανάμνηση, παιχνίδια που έχουμε παίξει και εμείς ως παιδιά».

Η αποθήκη ψιλικών που τελικά έγινε παιχνιδάδικο

Το κατάστημα «Δαμίγος» το πρωτοάνοιξε ο παππούς Αντώνης που ήρθε από τη Σαντορίνη στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας και δημιούργησε αρχικά μια αποθήκη ψιλικών όπου αργότερα έβαλε και παιχνίδια. Τη δεκαετία του ’70 ανέλαβε ο γιος του Νίκος και από το 2000 τα «ηνία» της επιχείρησης έχουν οι δύο κόρες του Μαρίνα και Μυρτώ.

Άλλαξαν οι εποχές – άλλαξαν και τα παιχνίδια

Σίγουρα αν επισκεφθεί κανείς τον Δαμίγο στην Αθήνα θα νιώσει ότι βρίσκεται σε ένα παιχνιδάδικο άλλης εποχής. Σε ένα περιβάλλον vintage, αφού τα παιχνίδια που πωλούνται εκεί δεν είναι αυτά που συναντά κανείς σε μεγάλα υπερκαταστήματα. Οι κασετίνες με τις μπαλαρίνες που χορεύουν, τα τσίγκινα ρομπότ, ή οι μαϊμουδίτσες από τσίγκο, οι κούκλες, τα σιδερένια αυτοκίνητα θυμίζουν παιχνίδια που σταμάτησαν να παράγονται και να κυκλοφορούν στην Ελλάδα από τη δεκαετία του ’90.

«Προσπαθούμε να φέρνουμε παραδοσιακά κομμάτια. Ξύλινα και πάνινα παιχνίδια, επιλεγμένα πλαστικά, λούτρινα, επιτραπέζια, κατασκευές. Υπάρχουν βέβαια και τα συλλεκτικά παιχνίδια, όπως τα στρατιωτάκια, τα τσίγκινα και τα μουσικά κουτιά. Πολλοί άνθρωποι αγοράζουν αυτά που θυμούνται από την παιδική τους ηλικία και θέλουν να τα κρατήσουν ζωντανά στη μνήμη τους», λέει χαρακτηριστικά η κα. Μαρίνα Δαμίγου στο Newsbeast και στη συνέχεια συμπληρώνει, «Στην Ελλάδα πλέον δεν υπάρχουν κατασκευαστές παιχνιδιών. Κάνουμε εισαγωγή από Ευρώπη και αυτό για να έχουν τις πιστοποιήσεις και οι κανόνες ασφαλείας που πρέπει να έχουν τα παιχνίδια».

Από την ελληνική βιοτεχνία

Το συγκεκριμένο παιχνιδάδικο για δεκαετίες τροφοδοτούταν από την ελληνική αγορά. Κατά κύριο λόγο τα παιχνίδια ήταν τενεκεδένια και ξύλινα. Καροτσάκια για κούκλες, κουνιστά αλογάκια, μεταλλικές κουζινούλες. Υπήρχαν ελληνικές βιοτεχνίες που έφτιαχναν καλές κούκλες, κουρδιστά παιχνίδια και παιχνίδια μπαταρίας. Τώρα αυτά δεν υπάρχουν πια. Και έτσι όλα αυτά τα κομμάτια που είχε αγοράσει κανείς από το συγκεκριμένο κατάστημα είναι συλλεκτικά γιατί οι περισσότεροι τα πέταξαν και δεν τα κράτησαν στα σπίτια τους.

Άλλαξαν τα παιχνίδια

Κατά τη συζήτηση που είχαμε με τις κυρίες Μαρίνα και Μυρτώ Δαμίγου επισημάναμε πως τα παιχνίδια έχουν αλλάξει, δεν είναι όπως ήταν. Αυτό οφείλεται στο ότι ο κόσμος εξελίσσεται όπως και οι ήρωες που αναζητούν τα παιδιά για να παίξουν. Σημειωτέον ότι κάποτε απαγορεύονταν οι διαφημίσεις παιχνιδιών πριν τις 10 το βράδυ. Κάτι που έχει αλλάξει και πλέον τα παιδιά θέλουν να παίζουν με ήρωες από βιντεοπαιχνίδια, ή από τον κινηματογράφο.

«Ανά χρόνια αλλάζουν οι επιλογές των παιδιών γιατί αλλάζουν και τα παιχνίδια. Εμείς πάντοτε φροντίζουμε να έχουμε παιχνίδια που είναι κλασικά, που να έχουν όμως και μια νοσταλγία, είναι το στυλ του μαγαζιού αυτό και δεν έχουμε μόνο παιχνίδια για παιδιά, έχουμε παιχνίδια και για μεγάλους. Επιμένουμε να θέλουμε τα παιδιά να σμιλεύουν τη φαντασία τους, να δημιουργούν νέους κόσμους παίζοντας, να αποκτούν κριτική σκέψη. Αυτός είναι ο σκοπός μας και μέσα από αυτόν τον σκοπό να είναι τα παιδιά χαρούμενα και χαμογελαστά», μας λένε χαρακτηριστικά.

Η αλλαγή

Επί 97 χρόνια το κατάστημα παιχνιδιών Δαμίγος βρισκόταν στην Ομόνοια και συγκεκριμένα στην οδό Λυκούργου. Όταν είχε πρωτοανοίξει εκεί αναπτυσσόταν μαζί του και η πρωτεύουσα. Σταδιακά γνώρισε δόξες η πρωτεύουσα και το κύμα ανάπτυξης αυτό είχε συμπαρασύρει και μικρές επιχειρήσεις όπως αυτό του Δαμίγου. Όμως μετά την ακμή της Αθήνας πριν από λίγα χρόνια ήρθε και η παρακμή. Το μικρό μαγαζί με την πιο όμορφη βιτρίνα άντεξε, αφού πολλοί νοσταλγοί των παιδικών τους χρόνων που ήθελαν να μεταδώσουν την ενέργεια που είχαν ως παιδιά στα εγγόνια τους και τα παιδιά τους το επισκέπτονταν. Όμως έπρεπε να μετακινηθεί η επιχείρηση και το έκανε. Τώρα βρίσκεται στον πεζόδρομο της Νικίου στο ύψος της Κολοκοτρώνη. Οι φαν του, το ακολουθούν ακόμη και κάθονται για πολλές στιγμές χαζεύοντας τις βιτρίνες του και ίσως συλλογίζονται και φέρνουν στο νου τους τα παιδικά τους χρόνια εκεί που ήταν ανέμελοι και γεμάτοι διάθεση για τη ζωή. Οπότε δεν επρόκειτο για ένα απλό κατάστημα, αλλά για έναν χώρο μαγικό.