Αρχιερατική αγρυπνία και κουρά μοναχού στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά στη Βέροια

Την Πέμπτη 13 Νοεμβρίου το βράδυ ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων προεξήρχε στην Ιερά Αγρυπνία στο καθολικό της Ιεράς Μονής Παναγίας Δοβρά Βεροίας για την εορτή του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά και της Αγίας Οικογενείας αυτού και τέλεσε την κουρά (ρασοευχή) του κ. Ιωάννη Δημόκα δίδοντάς του το όνομα Ιερώνυμος, προς τιμήν του Αγίου Ιερωνύμου του Σιμωνοπετρίτου.

Στην Ιερά Αγρυπνία τέθηκε σε προσκύνηση τεμάχιο του Ιερού Λειψάνου του εορταζομένου Αγίου.

Την προσεχή Κυριακή θα τελεστεί η εις διάκονον χειροτονία του Μοναχού π. Ιερωνύμου στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Αλεξανδρείας.

Ομιλία Σεβασμιωτάτου:

«Πάτερ ἱερέ Γρηγόριε, σύ τόν Θεόν ἐκ παιδός, ἀγαπήσας ἐξέφυγες, ὑλικήν προσπάθειαν καί τοῦ κόσμου τό ἄστατον· καί τόν Σταυρόν γενναίως ἀράμενος, τῷ σῷ Δεσπότῃ κατηκολούθησας».

Στίς λίγες αὐτές λέξεις συνοψίζει ὁ ἱερός ὑμνογράφος, ὁ Θεσσαλονικεύς πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ἅγιος Φιλόθεος ὁ Κόκκινος, τή ζωή τοῦ συμμοναστοῦ καί φίλου του, ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, τοῦ προστάτου τῆς Ἱερᾶς μας Μονῆς καί τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, τή μνήμη τοῦ ὁποίου τιμοῦμε καί πανηγυρίζουμε ἀγρυπνώντας ἐνώπιον χαριτοβρύτου τμήματος τοῦ ἱεροῦ του λειψάνου.

Καί πῶς περιγράφει ὁ ἱερός ὑμνογράφος καί βιογράφος τοῦ μεγάλου Πατρός τῆς Ἐκκλησίας μας τή ζωή τοῦ τιμωμένου ἁγίου;

Τήν περιγράφει πρωτίστως ὡς ζωή γεμάτη ἀπό ἀγάπη πρός τόν Θεό καί μάλιστα ἀπό τήν παιδική του ἡλικία. «Σύ τόν Θεόν ἐκ παιδός ἀγαπήσας», γράφει.

Πῶς ὅμως γνωρίζει καί διαπιστώνει ὁ ἅγιος Φιλόθεος ὁ Κόκκινος τήν ἐκ παιδός ἀγάπη τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ πρός τόν Θεό;

Τήν ἀντιλαμβάνεται καί τήν διαπιστώνει μέσα ἀπό τή ζωή τοῦ ὑμνουμένου ἁγίου. Γνωρίζει ὁ ἅγιος Φιλόθεος ὅτι ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεό δέν εἶναι κάτι στατικό καί ἀδιάφορο. Δέν εἶναι κάτι πού συνδυάζεται μέ ἄλλες ἐπιδιώξεις καί ἐπιθυμίες. Ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεό ἑλκύει τόν ἄνθρωπο τόσο πολύ, ὥστε τόν κάνει νά ἐγκαταλείπει κατά τό δυνατόν τά πάντα καί νά ἐπιδιώκει νά εἶναι διαρκῶς καί ὅλο καί περισσότερο ἀφοσιωμένος στόν Θεό.

Καί αὐτό τό χαρακτηριστικό τῆς πρός Θεόν ἀγάπης ἐκφράζει ὁ ἱερός ὑμνογράφος γράφοντας γιά τόν ἅγιο Γρηγόριο ὅτι «τόν Θεόν … ἀγαπήσας, ἐξέφυγες ὑλικήν προσπάθειαν καί τοῦ κόσμου τό ἄστατον».

Εἶχε τή δυνατότητα καί τά χαρίσματα νά σταδιοδρομήσει στόν κόσμο καί στά βασιλικά ἀνάκτορα ὁ ἅγιος Γρηγόριος, καθώς καί ἀπό ἀριστοκρατική οἰκογένεια κατήγετο καί μόρφωση καί σοφία κοσμική διέθετε, ὥστε νά θαυμάζεται καί ἀπό τόν ἴδιο τόν αὐτοκράτορα. Ὅμως ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεό τόν εἵλκυε μακριά ἀπό τήν προσπάθεια τοῦ κόσμου, στόν ὁποῖο τίποτε δέν εἶναι σταθερό καί μόνιμο. Τόν εἵλκυε μέ τόση δύναμη, ὥστε προτίμησε νά ἀνταποκριθεῖ στόν λόγο τοῦ Κυρίου, νά ἄρει δηλαδή τόν σταυρό του καί νά τόν ἀκολουθήσει, γιά νά εἶναι διαρκῶς μαζί του, ἑνωμένος μέ αὐτόν πού ἀγάπησε ἐκ νεότητός του.

Σταυρός γιά τόν ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ δέν ἦταν μόνο ἡ μοναχική ζωή τήν ὁποία ἐπέλεξε, ἐγκαταλείποντας τά πάντα, ἀλλά ὅλες οἱ δυσκολίες καί οἱ δοκιμασίες πού ἀντιμετώπισε στή ζωή του ἀπό ὁρατούς καί ἀοράτους ἐχθρούς, οἱ ὁποῖες τόν ἀνάγκασαν νά φύγει ἀπό τό Ἅγιο Ὄρος καί νά ἔλθει στή Βέροια, ἀλλά καί νά ἐπιστρέψει στήν Κωνσταντινούπολη γιά νά ὑπερασπισθεῖ τήν ὀρθόδοξη πίστη.

Ἦταν οἱ πειρασμοί πού ἀντιμετώπισε ἐξαιτίας τῶν αἱρετικῶν ἀλλά καί τῶν ζηλωτῶν πού ἐμπόδισαν τήν ἐνθρόνισή του στή Μητρόπολη τῆς Θεσσαλονίκης, καί αὐτοί πού συνήντησε ὡς αἰχμάλωτος τῶν Τούρκων.

Ὅμως ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ τόν ἀξίωσε μεγάλων δωρεῶν, γιατί ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ εἶναι αὐτή πού δίδει στόν ἄνθρωπο τή δυνατότητα νά ζεῖ στή γῆ ἀλλά νά ἀκολουθεῖ τόν Χριστό. Νά ζεῖ ἐν σώματι ἀλλά νά ἔχει μέσα του τή χάρη τοῦ Θεοῦ πού τόν μεταποιεῖ, πού τόν μεταρσιώνει, πού τόν κάνει νά βλέπει ὄχι μόνο μέ τά μάτια τοῦ σώματος ἀλλά καί τῆς ψυχῆς· πού τόν ἀξιώνει νά κατανοεῖ, ἔστω καί ἐν ἐσόπτρῳ καί αἰνίγματι, τά μυστήρια τοῦ Θεοῦ. Καί αὐτά ἀξιώθηκε νά δεῖ καί νά ψηλαφίσει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, ὁ ὁποῖος μέ τή ζωή του παρακινεῖ καί ἐμᾶς πού τόν τιμοῦμε ἀπόψε νά ἀγαπήσουμε καί νά ἀκολουθήσουμε τόν Χριστό πραγματικά καί οὐσιαστικά, ὄχι μόνο μέ τά λόγια ἀλλά μέ τή ζωή μας καί μέ τήν ψυχή μας, γιά νά ζοῦμε ὄντως ἐν Χριστῷ.

Αὐτή τή ζωή καλούμεθα ὅλοι οἱ πιστοί νά ζήσουμε, ἰδιαιτέρως ὅμως ὅσοι ἐπιλέγουν τόν δρόμο τῆς ἀφιερώσεως στόν Χριστό πού ἐπέλεξες καί σύ μέ τή μοναχική σου κουρά.

Ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεό πού γέμιζε τή ζωή σου ἀπό τά μαθητικά σου χρόνια καί ὁδήγησε τά βήματά σου κοντά στήν Ἐκκλησία θά πρέπει νά εἶναι στό ἑξῆς ἀκόμη μεγαλύτερη καί ἀποκλειστικότερη. Γιατί ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεό οὔτε μπορεῖ οὔτε πρέπει νά συνδυάζεται μέ ὁποιαδήποτε ἄλλη ἀγάπη.

Ὅποιος ἀγαπᾶ πραγματικά τόν Θεό, δέν ἐπιθυμεῖ τίποτε ἄλλο ἀπό ὅσα ἐπιθυμοῦν καί ἐπιδιώκουν οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι, ἀλλά τό μόνο πού ἐπιθυμεῖ, εἴτε βρίσκεται στόν κόσμο εἴτε ἐκτός τοῦ κόσμου, εἶναι νά εἶναι προσηλωμένος στόν Θεό. Ἡ προσήλωση αὐτή στόν Θεό πού ἐπιτυγχάνεται μέ τήν προσευχή, μέ τή μελέτη, μέ τήν ὑπακοή στήν Ἐκκλησία καί τόν Ἐπίσκοπο, μέ τόν προσωπικό ἀγώνα τῆς νεκρώσεως τοῦ παλαιοῦ ἀνθρώπου καί τῆς ταπεινοφροσύνης, πληροῖ τήν ψυχή τοῦ μοναχοῦ, ὥστε νά θεωρεῖ τά πάντα γύρω του εὐτελῆ καί ἀνάξια τοῦ ἐνδιαφέροντός του, κενά περιεχομένου καί οὐσίας, νά τά θεωρεῖ σκύβαλα.

Ἔτσι αἰσθανόταν καί ἔτσι ζοῦσε ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, κατά τήν ἡμέρα τῆς μνήμης τοῦ ὁποίου ἀξιώθηκες ἀπό τόν Θεό νά ἐνδυθεῖς τό μοναχικό τριβώνιο. Ἔτσι αἰσθανόταν εἴτε βρισκόταν στό Ἅγιοn Ὄρος εἴτε στή Σκήτη τῆς Βεροίας εἴτε στά αὐτοκρατορικά ἀνάκτορα ἤ τόν ἐπισκοπικό θρόνο τῆς Θεσσαλονίκης ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς.

Ἔτσι ὅμως αἰσθανόταν καί ὁ νέος ἅγιος τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ ὅσιος Ἱερώνυμος ὁ Σιμωνοπετρίτης, τοῦ ὁποίου τό ὄνομα ἔλαβες ἀπόψε μέ τή μοναχική σου κουρά καί θά φέρεις στό ἑξῆς.

Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἔφλεγε τήν ψυχή του καί γι᾽ αὐτό δέν ὑπολόγιζε οὔτε τίς κακίες οὔτε τίς συκοφαντίες οὔτε τίς ἀδικίες τῶν ἀνθρώπων καί τῶν συμμοναστῶν του. Τό μόνο πού τόν ἀπασχολοῦσε καί τό μόνο πού ἐπεδίωκε ἦταν νά εἶναι ἄξιος τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ καί νά ἀκολουθεῖ τόν Δεσπότη Χριστό ἐν παντί.

Καί εὐαρέστησε στόν Θεό καί ἁγιάσθηκε καί τιμᾶται καί στή γῆ καί στόν οὐρανό, ὅπως καί ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς καί ὁ ἀπόστολος Φίλιππος καί ὁ ἅγιος Κωνσταντίνος ὁ Ὑδραῖος, ὁ νεομάρτυς, τούς ὁποίους ἑορτάζουμε σήμερα.

Εὔχομαι, λοιπόν, πατρικά νά ἀξιωθεῖς καί σύ μέ τόν ἀγώνα σου καί τήν ὑπακοή σου καί διά πρεσβειῶν τῆς Κυρίας Θεοτόκου καί τῶν προστατῶν ἁγίων τῆς Ἱερᾶς μας Μονῆς καί ἰδιαιτέρως τοῦ ἑορταζομένου ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ καί τοῦ προστάτου σου ὁσίου Ἱερωνύμου, νά εὐαρεστήσεις στόν Θεό ἐπιδιώκοντας πάντοτε νά ἀκολουθεῖς τόν Χριστό, γιά νά εἶσαι ἄξιος τῆς ἀγάπης του.

Ἕνα πράγμα ζητᾶ ἀπό ὅλους μας ὁ Χριστός καί τό εἶπε στόν ἅγιο Ἱερώνυμο, ὄχι τόν νέο τοῦ ὁποίου τό ὄνομα πῆρες, ἀλλά τόν παλαιό ἀσκητή, ὁ ὁποῖος εἶχε τή χάρη καί τήν εὐλογία νά εὑρίσκεται πλησίον τοῦ σπηλαίου τῆς γεννηθέντος Κυρίου. Καί ἕνα βράδυ τῶν Χριστουγέννων παρακαλοῦσε ὁ ἅγιος Ἱερώνυμος καί τοῦ ἔλεγε: «Κύριέ μου, τί νά σοῦ προσφέρω;». Καί ἄκουσε τή φωνή τοῦ Κυρίου νά τοῦ λέγει: «Ἱερώνυμε, ἐκεῖνο πού θέλω ἀπό σένα εἶναι οἱ ἁμαρτίες σου». Ἡ μεγαλύτερη προσφορά πού μποροῦμε νά κάνουμε στόν Χριστό εἶναι νά τοῦ προσφέρουμε ἐν μετανοίᾳ τίς ἁμαρτίες μας, γιά νά μᾶς ἐλεήσει.

Ἄς ἔχουμε τή χάρη καί τήν εὐλογία τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ καί τοῦ ἁγίου Ἱερωνύμου.

H αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους του επιτρέπεται μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το ORTHODOXIANEWSAGENCY.GR με ενεργό σύνδεσμο στην εν λόγω καταχώρηση.

Ακολούθησε το ORTHODOXIANEWSAGENCY.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις.