Ο ιός αυτός φαίνεται πως μεταδόθηκε αρχικά στον άνθρωπο από ένα μικρό θηλαστικό ζωάκι, συγγενές της νυφίτσας. Σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα The Guardian, ο Langya henipavirus, όπως είναι το πλήρες όνομά του, εντοπίστηκε για πρώτη φορά στις βορειοανατολικές επαρχίες Shandong και Henan στα τέλη του 2018, αλλά αναγνωρίστηκε επίσημα από τους επιστήμονες μόλις την περασμένη εβδομάδα.
Οι επιστήμονες έκριναν πως πρόκειται για ακόμη έναν ιό που μεταδίδεται από τα ζώα στον άνθρωπο. Ερευνητές εξέτασαν άγρια ζώα και βρήκαν RNA του ιού LayV σε περισσότερο από το ένα τέταρτο των 262 ειδών νυφίτσας, «ένα εύρημα που υποδηλώνει ότι η νυφίτσα μπορεί να αποτελεί φυσική δεξαμενή». Ο ιός ανιχνεύθηκε επίσης στο 2% των οικόσιτων κατσικιών και στο 5% των σκύλων.
Οι αρχικές έρευνες σχετικά με τον ιό περιγράφονται σε αλληλογραφία που δημοσιεύθηκε από επιστήμονες από την Κίνα, τη Σιγκαπούρη και την Αυστραλία στο New England Journal of Medicine (NEJM) την περασμένη εβδομάδα.
Στους ανθρώπους που φαίνεται να μολύνθηκαν από τον ιό, ο Langya προκάλεσε βήχα, πυρετό, κόπωση, απώλεια όρεξης και μυϊκούς πόνους.
Ο ιός ήταν το μόνο πιθανό παθογόνο που βρέθηκε σε 26 από τους 35 ανθρώπους, γεγονός που υποδηλώνει ότι «ο LayV ήταν η αιτία της εμπύρετης νόσου».
Μέχρι σήμερα, δεν έχει καταγραφεί κανέναν θάνατος εξαιτίας του συγκεκριμένου ιού.
Τα περισσότερα από τα 35 κρούσματα αφορούσαν αγρότες, ενώ σε άλλα μολυσμένα άτομα περιλαμβάνονται εργαζόμενοι σε εργοστάσια. «Η ανίχνευση επαφής εννέα ασθενών με 15 μέλη της οικογένειας που είχαν στενή επαφή δεν αποκάλυψε μετάδοση του LayV από στενή επαφή, αλλά το μέγεθος του δείγματός μας ήταν πολύ μικρό για να καθορίσουμε το καθεστώς μετάδοσης από άνθρωπο σε άνθρωπο», διαπίστωσαν οι ερευνητές.
Τα Κέντρα Ελέγχου Ασθενειών (CDC) της Ταϊβάν ανακοίνωσαν την Κυριακή ότι θα εφαρμόσουν μέτρα αλληλούχισης του γονιδιώματος και επιτήρησης του ιού, μετέδωσε το κεντρικό πρακτορείο ειδήσεων της Ταϊβάν.
Πάντως, οι ειδικοί σε θέματα μολυσματικών ασθενειών προειδοποιούν εδώ και καιρό ότι η κλιματική κρίση και η καταστροφή της φύσης θα αυξήσουν τον κίνδυνο μετάδοσης ιών από τα ζώα στον άνθρωπο, σε γεγονότα γνωστά ως «ζωονοσογόνα διάχυση».