Σε πρόσφατη αναφορά τους, ΠΟΥ με Unicef τονίζουν ότι τα καταγεγραμμένα παγκοσμίως κρούσματα ιλαράς αυξήθηκαν κατά 79% τους πρώτους 2 μήνες του 2022, σε σύγκριση με την ίδια περίοδο το 2021, γεγονός που κρούει το “καμπανάκι” του κινδύνου για μεγαλύτερες επιδημίες, όπως της ιλαράς, που προλαμβάνονται με τον εμβολιασμό.
Οι διαταραχές στα εμβολιαστικά προγράμματα που σχετίζονται με την πανδημία, οι αυξανόμενες ανισότητες στην πρόσβαση στα εμβόλια και η εκτροπή των πόρων από τη συνήθη ανοσοποίηση αφήνουν πάρα πολλά παιδιά χωρίς προστασία από την ιλαρά και άλλες ασθένειες, αναφέρουν οι δύο Οργανισμοί.
Ο κίνδυνος μεγάλων εστιών έχει αυξηθεί καθώς οι κοινότητες χαλαρώνουν τις πρακτικές κοινωνικής απόστασης και άλλα προληπτικά μέτρα για την Covid-19 τα οποία εφαρμόζονταν εδώ και δύο χρόνια. Επιπλέον, με εκατομμύρια ανθρώπους να εκτοπίζονται λόγω συγκρούσεων και κρίσεων, συμπεριλαμβανομένης της Ουκρανίας, της Αιθιοπίας, της Σομαλίας και του Αφγανιστάν, η διακοπή του τακτικού εμβολιασμού και του εμβολιασμού κατά του κορονοϊού, η έλλειψη καθαρού νερού και υγιεινής και ο συνωστισμός αυξάνουν τον κίνδυνο δημιουργίας εστιών ασθενειών που μπορούν να προληφθούν μέσω του εμβολιασμού.
Σχεδόν 17.338 περιπτώσεις ιλαράς αναφέρθηκαν παγκοσμίως τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο του 2022, σε σύγκριση με 9.665 κατά τους πρώτους δύο μήνες του 2021. Καθώς η ιλαρά είναι πολύ μεταδοτική, τα κρούσματα τείνουν να εμφανίζονται γρήγορα όταν τα επίπεδα εμβολιασμού μειώνονται. Οι υπηρεσίες Υγείας των Οργανισμών ανησυχούν ότι τα κρούσματα ιλαράς θα μπορούσαν επίσης να προειδοποιήσουν για κρούσματα άλλων ασθενειών που δεν εξαπλώνονται τόσο γρήγορα.
Εκτός από την άμεση επίδρασή του στον οργανισμό, η οποία μπορεί να είναι ακόμη και θανατηφόρα, ο ιός της ιλαράς αποδυναμώνει επίσης το ανοσοποιητικό σύστημα και καθιστά ένα παιδί πιο ευάλωτο σε άλλες μολυσματικές ασθένειες όπως η πνευμονία και η διάρροια, ακόμη και για μήνες μετά την ίδια τη μόλυνση από ιλαρά. Τα περισσότερα κρούσματα συμβαίνουν σε περιβάλλοντα που έχουν αντιμετωπίσει κοινωνικές και οικονομικές δυσκολίες λόγω της πανδημίας Covid-19, συγκρούσεων ή άλλων κρίσεων και έχουν χρόνια αδύναμη υποδομή του συστήματος υγείας.
“Η ιλαρά είναι κάτι περισσότερο από μια επικίνδυνη και δυνητικά θανατηφόρα ασθένεια. Είναι επίσης μια πρώιμη ένδειξη ότι υπάρχουν κενά στην παγκόσμια κάλυψη του εμβολιασμού μας, κενά που δεν μπορούν να αντέξουν τα ευάλωτα παιδιά”, δήλωσε η Catherine Russell, Εκτελεστική Διευθύντρια της UNICEF. “Είναι ενθαρρυντικό το γεγονός ότι οι άνθρωποι σε πολλές κοινότητες αρχίζουν να αισθάνονται αρκετά προστατευμένοι από την Covid-19 ώστε να επιστρέψουν σε περισσότερες κοινωνικές δραστηριότητες. Αλλά κάνοντάς το αυτό σε μέρη όπου τα παιδιά δεν λαμβάνουν τακτικό εμβόλιο δημιουργεί την τέλεια καταιγίδα για την εξάπλωση μιας ασθένειας όπως η ιλαρά”. Το 2020, 23 εκατομμύρια παιδιά έχασαν τα βασικά παιδικά εμβόλια μέσω συνηθισμένων υπηρεσιών υγείας, ο υψηλότερος αριθμός από το 2009 και 3,7 εκατομμύρια περισσότερα σε σχέση με το 2019.