ΗΛΕΚΤΡΑ Ραδιοτηλεοπτικός Σταθμός

Από την ερχόμενη Πέμπτη θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε τον Κόλιν Φάρελ σε δύο ερμηνείες, αν και στη μία είναι δύσκολα αναγνωρίσιμος.

Αν δείτε το «The Batman», που ήδη προβάλλεται στις αίθουσες, χωρίς προηγουμένως να έχετε την παραμικρή πληροφορία για το who is who της ταινίας, δύσκολα θα τον εντοπίσετε κάτω από τόνους μεϊκάπ και προσθετικών στις περιορισμένες στιχομυθίες που έχει σε σκοτεινά και ύποπτα κλαμπ με τον άνθρωπο-νυχτερίδα.

Είναι ο Πιγκουίνος, που διατηρεί το πιο κακόφημο κλαμπ της Γκόθαμ Σίτι. Εκεί όπου η διαπλοκή της πόλης υφαίνει τα πιο διεφθαρμένα σχέδια, με έπαθλο τη δύναμη και την εξουσία. «Αν γράψουν κακές κριτικές για εμένα, θα ξέρω πού να ρίξω την ευθύνη», λέει ο Κόλιν Φάρελ. «Στους μακιγιέρ, φυσικά», προσθέτει αστειευόμενος. Χρειάζονταν δυο-τρεις ώρες κάθε πρωί στα γυρίσματα για να μεταμορφώσουν τον Κόλιν Φάρελ σε Πιγκουίνο και να τον κάνουν πραγματικά αγνώριστο. «Εγώ ήμουν απλώς ο καμβάς της ομάδας του μακιγιάζ. Δεν μου έχει ξανατύχει αυτό. Ημουν πραγματικά θαμμένος στο μακιγιάζ. Ηταν το εντελώς αντίθετο από αυτό που έκανα για το “Μετά τον Γιανγκ” (“After Yang”). Εκεί δεν είχα πουθενά να κρυφτώ».

Επιστημονική φαντασία

Το «Μετά τον Γιανγκ», που κάνει πρεμιέρα την ερχόμενη Πέμπτη, είναι η δεύτερη ταινία αυτήν την εβδομάδα με τον Κόλιν Φάρελ. Εδώ ο Ιρλανδός πρωταγωνιστής μάς ξεναγεί σε μια ιστορία επιστημονικής φαντασίας που στον πυρήνα της παραμένει βαθιά ανθρώπινη. Σε αυτήν την ταινία παρακολουθούμε μια οικογένεια που βιώνει μια διαφορετική περιπέτεια όταν ο Γιανγκ, το ανδροειδές που ζει μαζί τους και φροντίζει την υιοθετημένη Κινέζα κόρη τους, παθαίνει βλάβη και σταματά να ανταποκρίνεται στα καθήκοντά του. Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Νοτιοκορεάτης Kogonada, ο οποίος βασίστηκε στο διήγημα του Αλεξάντερ Γουάινστιν, «Saying goodbye to Yang».

«Το σενάριο είναι τόσο ευαίσθητο. Οι ερωτήσεις που κάνει είναι τόσο πρωταρχικές. Εχουν να κάνουν με την ταυτότητα ενός άνδρα, την ταυτότητα ενός ανθρώπου που είναι γονιός, εραστής, πατέρας, σύζυγος. Και πάνω από όλα οι ερωτήσεις έχουν να κάνουν με την απώλεια και τη θλίψη που προέρχεται από αυτήν», λέει ο Κόλιν Φάρελ, που επισημαίνει ότι η ταινία δεν δίνει ασφαλώς απαντήσεις σε αυτά. «Ολα τα θέματα προσεγγίζονται με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους. Αλλά σε κανέναν δεν θα βρείτε διακηρύξεις για το τι είναι σωστό και τι λάθος», τονίζει ο Φάρελ. Ο χαρακτήρας που υποδύεται, ο Τζέικ, έχει μια τσαγερί, που «αν μπουν τρεις άνθρωποι μέσα, μοιάζει σαν μια πολυάσχολη μέρα». Παράλληλα, ο Τζέικ μαγειρεύει, πηγαίνει τα παιδιά στο σχολείο και κάνει τις δουλειές του σπιτιού. Η σύζυγός του είναι εκείνη που λείπει διαρκώς, καθώς είναι ανερχόμενο στέλεχος σε εταιρία και εργάζεται σκληρά. «Ο Τζέικ βρίσκεται σε μια φάση της ζωής του που νιώθει ότι ευνουχίζεται από την επαγγελματική επιτυχία της γυναίκας του. Νιώθει αποτυχημένος και σταδιακά αποξενώνεται», εξηγεί ο Κόλιν Φάρελ.

Οταν το ανδροειδές της οικογένειας παθαίνει βλάβη, η οικογένεια θρηνεί την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου και ο Τζέικ βάζει στόχο στη ζωή του να το επιδιορθώσει. «Η απώλεια του Γιανγκ δίνει την ευκαιρία στην οικογένεια να στοχαστεί αναφορικά με τις σχέσεις που έχουν διαμορφωθεί εντός της. Ο Γιανγκ είναι ένα ρομπότ, αλλά τελικά αποδεικνύεται ότι μοιάζει στον παππού της οικογένειας, που κάθεται στη γωνιά του σε έναν καναπέ και μοιάζει πλέον σαν παιδάκι. Αλλά, αν τον πλησιάσεις πραγματικά, θα ανακαλύψεις ότι έχει μια βαθιά αίσθηση του χρόνου που τις περισσότερες φορές δεν αντιλαμβανόμαστε», λέει ο Φάρελ.

Και συμπληρώνει: «Δεν μπορείς να κρυφτείς από αυτό το σενάριο. Δεν έχει κορυφώσεις και συναισθηματικές εξάρσεις που φωνάζουν, αλλά όλα τα μεγάλα θέματα, που οι πάντες αντιμετωπίσαμε και θα αντιμετωπίσουμε στο μέλλον, είναι εκεί. Διάβασα το σενάριο, με στοίχειωσε και ήθελα αμέσως να γίνω μέρος αυτής της δουλειάς».