Περισσότεροι από μισό εκατομμύριο Έλληνες, άνδρες και γυναίκες, ζουν υπό το φάσμα κάποιας ιογενούς ηπατίτιδας, με ένα μεγάλο ποσοστό αυτών να αγνοούν ότι έχουν προσβληθεί ή να το διαπιστώνουν όταν η νόσος τους εκδηλώσει τα σημάδια της. Υπολογίζεται ότι μόνο οι πάσχοντες από ηπατίτιδα Β ξεπερνούν τους 250.000 στη χώρα μας, άλλοι 135.000 είναι προσβεβλημένοι από ηπατίτιδα C, και ακόμη αρκετές δεκάδες χιλιάδες έχουν μολυνθεί από τις άλλες τέσσερις μορφές ιουγενούς ηπατίτιδας που είναι σήμερα γνωστές. Η Παγκόσμια Ημέρα ενάντια στην Ηπατίτιδα (28 Ιουλίου), μας βρίσκει λοιπόν αντιμέτωπους με ένα τεράστιο πρόβλημα δημόσιας υγείας που, δυστυχώς, δείχνει να επιδεινώνεται λόγω της χαλάρωσης των εμβολιαστικών προγραμμάτων, τις δυσμενείς οικονομικές συνθήκες και τις ελλείψεις στην υγειονομική επιτήρηση συγκεκριμένων πληθυσμών.
Φάρμακα νέας γενιάς
Υπάρχει, όμως, και η καλή πλευρά του νομίσματος. Ο εμβολιασμός έναντι της ηπατίτιδας Β έχει συμπεριληφθεί στο Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμού της χώρας μας, η χρήση συνδυασμού αντι-ιικών φαρμάκων έχει συμβάλει σημαντικά στην αντιμετώπιση της ιογενούς ηπατίτιδας, ενώ όσον αφορά στη θεραπεία της ηπατίτιδας C τα νέας γενιάς φάρμακα την έχουν καταστήσει ουσιαστικά ιάσιμη νόσο. Και κάτι εξίσου σημαντικό: έχει επιτευχθεί μείωση του κόστους των φαρμάκων, δίνοντας σε πολύ μεγαλύτερο αριθμό ασθενών πρόσβαση σε νέες θεραπείες.
Τα συμπτώματα της ιογενούς ηπατίτιδας
Όταν οι γιατροί μιλούν για ιογενή ηπατίτιδα αναφέρονται στην ηπατίτιδα που προκαλείται από συγκεκριμένους ιούς που προσβάλλουν κυρίως το συκώτι και είναι υπεύθυνοι για περίπου το ήμισυ του συνόλου των περιστατικών ηπατίτιδας παγκοσμίως.
Η χρονική περίοδος μεταξύ της έκθεσης στον ιό της ηπατίτιδας και την έναρξη των συμπτωμάτων της νόσου ονομάζεται “περίοδος επώασης”. Η διάρκεια αυτής ποικίλει ανάλογα με τον κάθε ιό ηπατίτιδας. Ο ιός της ηπατίτιδας Α έχει μια περίοδο επώασης περίπου 15-45 ημέρες, της ηπατίτιδας Β περίπου 45-160 ημέρες και της ηπατίτιδας C από 2 εβδομάδες έως και 6 μήνες.
Πολλοί ασθενείς που έχουν μολυνθεί με κάποιον από αυτούς τους τρεις τύπους ιογενούς ηπατίτιδας μπορεί να έχουν λίγα ή καθόλου συμπτώματα της ασθένειας. Ειδικά στην περίπτωση της ηπατίτιδας C, τα συμπτώματα εξελίσσονται με τόσο αργό ρυθμό, ώστε γίνονται αντιληπτά με καθυστέρηση και, δυστυχώς, όταν πλέον η θεραπεία έχει περιορισμένη ισχύ.
Για εκείνους που αναπτύσσουν συμπτώματα της ιογενούς ηπατίτιδας, τα πιο συνήθη είναι τα εξής:
- -Απώλεια της όρεξης
- -Ναυτία
- -Εμετός
- -Πυρετός
- -Αδυναμία
- -Κόπωση
- -Πόνος στην κοιλιά
Άλλα, λιγότερο κοινά συμπτώματα, περιλαμβάνουν:
- -Σκούρα ούρα
- -Ανοιχτόχρωμα κόπρανα
- -Πυρετός
- -Ίκτερος (κιτρινωπή απόχρωση στο δέρμα και στο λευκό μέρος των οφθαλμών)