Πλειστηριασμοί: Τι σημαίνει η απόφαση του Αρείου Πάγου υπέρ των funds

Στην απόφαση ότι τα fund μπορούν να διενεργούν πλειστηριασμούς και άλλες δικαστικές πράξεις, προχώρησε, σύμφωνα με πληροφορίες, η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου σε διάσκεψη κεκλεισμένων των θυρών.

Με ευρύτατη πλειοψηφία (56-9) οι αρεοπαγίτες έκριναν υπέρ των εταιριών διαχείρισης απαιτήσεων (τους λεγόμενους servicers), στη διαφωνία που είχε προκύψει με τους δανειολήπτες, που υποστήριζαν πως δεν έχουν δικαίωμα να προβαίνουν σε πλειστηριασμούς στο όνομά τους, παρά μόνο σαν πληρεξούσιοι των funds.

Μέχρι την έκδοση της χθεσινής απόφασης της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου, είχαν εκδοθεί αντίθετες αποφάσεις από εφετεία της χώρας, με το Ανώτατο Δικαστήριο να καλείται να λύσει τη διαφωνία.

Πλέον, μετά τη δημοσίευση της απόφασης της Ολομέλειας, αναμένεται να εκδηλωθεί ένα νέο τεράστιο κύμα πλειστηριασμών χιλιάδων «κόκκινων» οφειλετών – οι σχετικές εκκρεμείς υποθέσεις είναι περίπου 700.000 και πλέον τα fund έχουν τη διαδικασία να εκκινήσουν τις σχετικές διαδικασίες, για ληξιπρόθεσμα δάνεια τραπεζών.

Υπέρ των fund ήταν και η εισήγηση της αρεοπαγίτου Κανέλλας Τζαβέλλα, αλλά και η πρόταση του εισαγγελέα Παναγιώτη Παναγιωτόπουλου, κατά την εκδίκαση της υπόθεσης πριν από δύο εβδομάδες στον Αρειο Πάγο.

Η νομική διαφωνία ουσιαστικά αφορά το ποιος είναι ο νόμος που καλείται να εφαρμοστεί στις περιπτώσεις των περίπου 700.000 δανειοληπτών, αφού πολλά δικαστήρια έκριναν ως εφαρμοστέο το νόμο του 2015 (ο οποίος προέβλεπε υψηλότερη φορολογία για τα funds) και άλλα αυτόν του 2003, τον οποίο «προτιμούσαν» οι εταιρίες διαχείρισης απαιτήσεων, αφού προέβλεπε χαμηλότερη φορολογία. Τελικά, κατά πληροφορίες ο Αρειος Πάγος έκρινε υπέρ της δεύτερης ερμηνείας, ανάβοντας το πράσινο φως για να «”ξεμπλοκάρουν» οι συγκεκριμένοι πλειστηριασμοί.

Υπενθυμίζεται πως στην προ δύο εβδομάδων εκδίκαση της υπόθεσης, οι συνήγοροι των τραπεζών είχαν πει ότι πρέπει να δούμε ποιος ήταν ο σκοπός του νομοθέτη σε μία περίοδο της υπό κατάρρευσης του τραπεζικού συστήματος με πληθώρα κόκκινων δανείων, αναφέροντας πως η επιδίωξη ήταν η διαχείριση να γίνεται από τους servers-funds, όπου αυτά είχαν παραχωρηθεί.

Η πλευρά των δανειοληπτών, υπέρ των οποίων είχε παρέμβει και η Ολομέλεια των Δικηγορικών Συλλόγων, είχαν αντίθετα υποστηρίξει ότι οι Εταιρείες Διαχείρισης Απαιτήσεων (funds) δεν μπορεί αν είναι διάδικοι σε δίκες, πολύ περισσότερο όταν δεν πληρώνουν έμμεσους φόρους και τέλη (φόρος μεταβίβασης, τέλη χαρτοσήμου, δικαιώματα συμβολαιογράφων, κ.λπ.).