1 Η αφωνία του στη Μαδρίτη, προφανώς σχετιζόταν με τα διευρυμένης υφής και περιεχομένου ζητήματα, που απασχολούν την τουρκική διπλωματία, και αφορούν τις σχέσεις με τον πρόεδρο Μπάιντεν, τους αεροπορικούς εξοπλισμούς της Αγκυρας, την επικρατούσα κατάσταση στα ευπαθή σύνορα με τη βόρεια Συρία, «παρακλάδια» της σφοδρής πολεμικής σύγκρουσης στην ανατολική Ουκρανία, και ασφαλώς η νέα διεύρυνση της Ατλαντικής Συμμαχίας προς τη Σκανδιναβική.
Η αμερικανική «κατευθυντήρια οδηγία» από το ειδυλλιακό κάστρο Ελμάου της Βαυαρίας (την παραμονή της άφιξης της αμερικανικής αντιπροσωπείας) στην ισπανική πρωτεύουσα στο να αλλάξει την απαράδεκτη και αρνητική στάση του απέναντι σε Στοκχόλμη και Ελσίνκι αναφορικά με τα αιτήματά τους για ένταξη στο ΝΑΤΟ, ενώ δεν έκανε καμία αναφορά στα αδιανόητα και ανεδαφικά «θέματα» του καθεστώτος των νησιών μας.
2 Αλλωστε, το ΝΑΤΟ δεν συστάθηκε τον Απρίλιο του 1949 για να συζητά διαφορές μεταξύ συμμάχων κρατών, ακόμα και αν κάποιες ηγεσίες τους είναι προβληματικές. Αμερικανοί και Στόλτενμπεργκ του «έκοψαν τον αέρα για τα περαιτέρω»… Δεν μπορεί σε περίοδο πολέμου στην Ευρώπη, ως και αρχής νέου οξύτατου ψυχρού πολέμου, να δοκιμάζουν κάποιοι την αντοχή του ΝΑΤΟ, τη στιγμή που έρχονται πολύ άσχημες εξελίξεις… για τις οποίες ευθύνεται αποκλειστικά η Ρωσία. Η νέα Στρατηγική Αντίληψη των 49 παραγράφων, ως και το τελικό ανακοινωθέν των 22 παραγράφων, δείχνουν προς τα πού πρέπει να εστιαστούμε. Οι εμμονικές θέσεις Ερντογάν εκτροχιάζουν τα θέματα, που είναι η κλιμακούμενη απειλή της Μόσχας και οι προκλητικές κινήσεις και συμπεριφορά του Πεκίνου.
Και προφανώς τα λεγόμενα και παραλεγόμενα ότι «το μνημόνιο είναι θεωρητικό» (που κάποιοι ισχυρίζονται στη χώρα μας) δεν μπορούν να έχουν βάση. Οι Σκανδιναβοί θα κληθούν να υλοποιήσουν τα συμφωνηθέντα, αφού προέχει η ένταξή τους στο ΝΑΤΟ, από τη δράση Κουρδο-Γκιουλενικών οργανώσεων. Ο Ερντογάν άδραξε επιδέξια αυτή τη στιγμή της μέγιστης «μόχλευσης» για να αξιοποιήσει στο μέγιστο δυνατό τα περί ασφάλειας της χώρας του. Το PKK είναι ειλικρινά «αισθητό, μακροχρόνιο και κεντρικό θέμα στην τουρκική πολιτική». Η επισήμανση του Κυριάκου Μητσοτάκη για την εμπλοκή διαχρονικά Κούρδων και Γκιουλενικών σε τρομοκρατικές ενέργειες και δολοφονίες στη Τουρκία (άσχετα αν δεν αρέσει σε κάποιους) είναι ρεαλιστική, σωστή και αληθινή. Σε άλλες χώρες, αποσχιστικοί τρομοκράτες και ψυχροί εκτελεστές πλήρωσαν και πληρώνουν (Ισπανία – Ιρλανδία κ.ά.).
4 Ενα λιγότερο αξιοσημείωτο αποτέλεσμα της τριμερούς συμφωνίας για την Τουρκία είναι η ευρεία συνεργασία πάνω σε συμφωνίες αμυντικής βιομηχανίας. Δεν είναι μόνο η άρση του εμπάργκο όπλων των Σουηδών (κατά της Τουρκίας λόγω της 3ης εισβολής στη βόρεια Συρία το 2019), αλλά οι δύο ιδιαίτερα αναπτυγμένες και σοβαρές σκανδιναβικές χώρες δεσμεύτηκαν να εφελκύσουν την Τουρκία σε κοινές πρωτοβουλίες ασφάλειας της Ε.Ε., όπως ειδικά για το σχέδιο στρατιωτικών μεταφορών της PESCO.
Δημοσκοπήσεις: Χάνει από όλους ο «σουλτάνος»
Η επιθετική ρητορική του Ταγίπ Ερντογάν εναντίον της Ελλάδας, του πρωθυπουργού, αλλά και Ευρωπαίων ηγετών έχει εξήγηση. Τα μεγάλα προβλήματα στο εσωτερικό της Τουρκίας, η κατάσταση της οικονομίας, με τον πληθωρισμό που έχει εκτιναχθεί στα ύψη, ροκανίζουν τη χρυσή καρέκλα του Ερντογάν, που φέρεται να αναζητεί τρόπους να ενισχύσει τη δημοτικότητά του, αφού οι δημοσκοπήσεις δείχνουν με σαφήνεια ότι βρίσκεται πίσω από όλους τους πιθανούς αντιπάλους του.
Οι γενικές εκλογές δεν θα αργήσουν, εκτιμούν πολιτικοί αναλυτές, θεωρώντας ότι ο πρόεδρος της Τουρκίας θα επιλέξει την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες και δεν θα περιμένει άλλον ένα χρόνο (μέχρι το 2023) προκειμένου να σταματήσει την πτώση του κόμματός του (ΑΚΡ).
Για την προεδρική αναμέτρηση οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν πραγματική καταστροφή. Ο Τούρκος πρόεδρος φέρεται να χάνει την εκλογή έναντι οποιουδήποτε φαντάζει τώρα ως πιθανός αντίπαλός του. Η αντιπολίτευση έχει ενωθεί απέναντι στον πρόεδρο, αν και δεν έχει ορίσει υποψήφιο. Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση της εταιρίας Metro Poll, κάθε πιθανός υποψήφιος που θα αναμετρηθεί με τον Ερντογάν, επιτυγχάνει πολύ καλύτερα αποτελέσματα. Τη μεγαλύτερη διαφορά την πετυχαίνει πάντως ο δήμαρχος της Αγκυρας, Μανσούρ Γιαβάς, που προηγείται στις δημοσκοπήσεις με σχεδόν 20 ποσοστιαίες μονάδες. Και ο δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης Εκρέμ Ιμάμογλου, δείχνει να κάνει σκόνη το Τούρκο πρόεδρο, όπως επίσης και οι ηγέτες των Κεμαλιστών, καθώς και του «Καλού Κόμματος».
Οσο για τις βουλευτικές εκλογές, το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) του Ερντογάν, εμφανίζεται να χάνει συνεχώς έδαφος. Σε δημοσκόπηση του Ινστιτούτου KONDA, το προεδρικό κόμμα έρχεται πρώτο, αλλά τελικά χάνει τις βουλευτικές εκλογές. Η δημοσκόπηση της KONDA που διεξήχθη τον Μάιο έδειξε ότι η υποστήριξη προς το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) και το Κόμμα Εθνικιστικού Κινήματος (MHP), του ηγέτη των «Γκρίζων Λύκων», Ντεβλέτ Μπαχτσελί (του συμμάχου του Ερντογάν) φθάνει στο 36,2%, ενώ η αντιπολιτευόμενη «Εθνική Συμμαχία» του κεμαλικού Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) και του Καλού Κόμματος (İYİ) εκτοξεύεται στο 46,4 %.