Λίγο μετά την πρώτη φορά που συναντήθηκαν στα γραφεία των Λιβανών στο Λονδίνο, ο Ωνάσης της χάρισε ένα βαρύτιμο ”βασιλικό” χρυσό μπρασελέ, με την κεφαλή του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Στη ράχη του ήταν σκαλισμένη αφιέρωση : Σάββατο, 17 Απριλίου 1943, 7μ.μ. “T.I.L.Y” (Tina, I Love You).
Μπερδεμένη, η Τίνα Λιβανού το ‘δειξε στη μεγαλύτερη αδελφή της, την Ευγενία και κείνη τη συμβούλεψε να περάσει στο κόσμημα μια μπλε χάντρα για το μάτι – είχε ακούσει πως τα “βασιλικά” κοσμήματα φέρνουν κακοτυχιά. Η Τίνα, γέλασε με την καρδιά της. Κακό; Αλίμονο! Μα τι κακό θα μπορούσε να συμβεί; Είχε δίκιο να απορεί.
Kόρες του Σταύρου Λιβανού, ενός εκ των πανίσχυρων μεγαλοεφοπλιστών της εποχής, η Τίνα στα δεκατέσσερά της και η Ευγενία στα δεκάξι της ζουν ακόμα πάνω σε ένα χρυσό σύννεφο. Αριστοκρατικά αγγλικά κολέγια, ιππασία, διακοπές στα κοσμικά θέρετρα της αμερικάνικης ανατολικής ακτής, λίγο σκι, λίγο βαλς, άφθονη κοινωνική μόρφωση για δύο μικρές πριγκίπισσες που προετοιμάζονται να γίνουν ”βασιλικές” οικοδέσποινες. Το μόνο που λείπει από το παραμύθι της Τίνας είναι ένας πρίγκηπας.
Ο Ωνάσης, ώριμος, ερωτικός, ”εξωτικός”, μυστηριώδης, δεν είναι ίσως το στερεότυπο του prince charming. Tης θυμίζει περισσότερο Ανατολίτη παραμυθά. Αλλά τη θέλει. Τη φλερτάρει με πείσμα, είναι τρυφερός μαζί της, περιποιητικός με την αδελφή και τη μητέρα της. Τις καλεί τις Κυριακές για μπάρμπεκιου, τις βγάζει βόλτες με το σκάφος. Όλα γίνονται για κείνη και η Τίνα το ξέρει – κι ας κάνει πως δεν προσέχει πως ο Αρίστος “γράφει” με τον αφρό του κρις κραφτ “ΤΙLY”. Κι ωστόσο, όταν ζητάει το χέρι της από τον πατέρα της, πέφτει πάνω σε τοίχο. Ο γερο-Λιβανός έχει ήδη απορρίψει έναν άλλο υποψήφιο γαμπρό- τον Σταύρο Νιάρχο – με την δικαιολογία πως η μικρή του κόρη είναι μόλις 17 χρονών και πως η Ευγενία πρέπει να παντρευτεί πρώτη.