Ταμείου Ενεργειακής Μετάβασης, την ακύρωση της ρήτρας αναπροσαρμογής, την επιβολή πλαφόν στους παραγωγούς ενέργειας στην χονδρεμπορική αγορά, την στήριξη και ενίσχυση νέων επενδύσεων ΑΠΕ, την εισαγωγή μεγαλύτερου ποσοστού λιγνιτικών μονάδων και την
αύξηση της διαθεσιμότητας LNG, να ικανοποιήσει τόσο τούς πολίτες με μειωμένα τιμολόγια όσο και την ενεργειακή ανάπτυξη της χώρας με νέες επενδύσεις ΑΠΕ.
Θα περίμενε κανείς ότι τα παραπάνω μέτρα θα λειτουργούσαν ως αντίβαρα χωρίς να αμφισβητείται ή να ακυρώνεται όλη η αξιόλογη προσπάθεια της πολιτεία και των αρμοδίων φορέων, ειδικά όταν όλοι οι άλλοι ̈κλείνουν την πόρτα πίσω τους ̈.
Αναλυτικότερα, σήμερα τα ΑΠΕ σταθερής τιμής συμμετέχουν στην χρηματιστηριακή αγορά ενέργειας (ΕΧΕ) απευθείας και εισάγονται στο σύστημα κατά προτεραιότητα. Εναλλακτικά, θα μπορούσαν τα ΑΠΕ σταθερής τιμής να μην έχουν την υποχρέωση δήλωσης στην χρηματιστηριακή αγορά ενέργειας αλλά να εισάγονται απευθείας στο σύστημα ως διμερή συμβόλαια (bilateral) με την υποχρέωση να υλοποιούνται στις ώρες αιχμής (από 12πμ έως 3μμ), με αντίστοιχα διμερή συμβόλαια για τις ώρες αυτές. Τα διμερή συμβόλαια αυτά θα μειώσουν την ενεργειακή απαίτηση χρηματιστηριακής συμμετοχής ενώ παράλληλα θα λειτουργήσουν καταλυτικά καλύπτοντας την ζήτηση ενέργειας στις ώρες αιχμής φορτίου.
Με αυτό το τρόπο, η τιμολογιακή πολιτική στην χονδρεμπορική αγορά ειδικά στις ώρες αιχμής θα δώσει την δυνατότητα στην τιμή εκκαθάρισης της αγοράς (MCP) να διαμορφωθεί προς τα κάτω. Συγχρόνως, ο ειδικός λογαριασμός του ΕΛΑΠΕ δεν θα επηρεαστεί καθώς οι Συμβάσεις Σταθερής Τιμής θα αποζημιώνονται πλέον με άλλο τρόπο. H παραπάνω πρόταση θα ενισχυθεί όταν το νομοθετικό πλαίσιο αποτρέπει την μετάπτωση συμβάσεων ΑΠΕ (σύμφωνα με την παρ.13α του άρθρου 3 του Ν.4414/2016) και την μείωση του ορίου ισχύος σε 200 KW μιας σύμβασης που θα χαρακτηρίζεται ως σταθερής τιμής (σύμφωνα με την παρ.1 του άρθρου 26 του Ν.4643/2019), καθώς θα αύξανε την συνολική ισχύ των συμβάσεων που δεν θα συμμετέχουν στην χρηματιστηριακή αγορά.
Γίνεται αντιληπτό, ότι όταν ρίχνουμε κάτω τον αντίπαλο για να τερματίσουμε πρώτοι και η αρχή της αμοιβαίας συνύπαρξής μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα καταπατείται, τότε κάθε αρμόδια αρχή βρίσκεται νομοτελειακά στο περιθώριο των εξελίξεων. Χαρακτηριστικό
παράδειγμα αποτελεί και ο κλάδος της ενέργειας, σύμφωνα με το οποίο το 100% της παραγωγής ενός κοινωνικού αγαθού περνά αποκλειστικά μέσα από την χρηματιστηριακή αγορά αφήνοντας ̈παγωμένη ̈ την κοινωνία μακριά από την θαλπωρή της πολιτείας.