ΗΛΕΚΤΡΑ Ραδιοτηλεοπτικός Σταθμός

«O Ανέστης, όπως έμαθα περνούσε δύσκολα», λέει στο newsit.gr o πρώην διευθυντής του λυκείου Μακροχωρίου και συνοδός στην εκδρομή του 2003 που χάθηκαν 21 συμμαθητές και φίλοι του 35χρονου που γλίτωσε από την τραγωδία των Τεμπών και έβαλε τέλος στη ζωή του με μια κυνηγετική καραμπίνα μέσα στο σπίτι του.

« Δεν μιλούσε για τα Τέμπη, νόμιζα ότι το είχε ξεπεράσει» είχε πει χθες με τρεμάμενη φωνή στο newsit.gr o πατέρας του Ανέστη, κ. Γαβριήλ ο οποίος την περασμένη Κυριακή βρήκε το γιο του μέσα σε μια λίμνη αίματος στο ίδιο τους το σπίτι.

Όπως όλα δείχνουν το μυαλό του 35χρονου που είχε τραυματιστεί σοβαρά στο δυστύχημα των Τεμπών, επέστρεψε στις 13 Απριλίου του 2003. Στην ημέρα που έχασε με τον πιο ανατριχιαστικό τρόπο αγαπημένους φίλους και συμμαθητές. Άλλωστε δεν ήταν ο μοναδικός.

Όλοι όσοι βγήκαν ζωντανοί από τις τσαλακωμένες λαμαρίνες του λεωφορείο που κυριολεκτικά «ξυρίστηκε» από τις μελαμίνες και τα νοβοπάν που έφυγαν από την νταλίκα, ακόμα και σήμερα βλέπουν εφιάλτες.

Ανάμεσα σε αυτούς και ο τότε λυκειάρχης του σχολείου και συνοδός της εκδρομή, Δημήτρης Γκέκας ο οποίος με δυσκολία συγκρατεί τα δάκρυα του όταν μιλάει στο newsit.gr για τα όσα διαδραματίστηκαν την ημέρα που συγκλονίστηκε το πανελλήνιο.

«Εκείνα τα δραματικά λεπτά δεν θα τα ξεχάσουμε ποτέ όσα χρόνια και αν περάσουν, όχι μόνο εγώ αλλά κανένας από όσους επέζησαν από αυτό. Πέρασαν 19 χρόνια όμως ακόμα τα φέρνω στη μνήμη μου συχνά. Από τη μια στιγμή στην άλλη βυθιστήκαμε στο πένθος. Επιστρέφαμε στο χωριό από την εκδρομή» λέει στο newsit.gr o πρώην διευθυντής του Λυκείου του Μακροχωρίου και συνοδός στην εκδρομή, Δημήτρης Γκέκας και συνεχίζοντας τονίζει: Στην επιστροφή είχαμε χαρές, γέλια, ήταν μια εκδρομή πολύ όμορφη και ξαφνικά έγινε αυτό. Ήρθε η νταλίκα, έπεσαν τα νοβοπάν και ξαφνικά έσβησαν όλα. Καθόμουν στην πρώτη θέση δίπλα στον οδηγό και τα είδα όλα. Έσβησαν αμέσως τα πάντα.

Έχασα τις αισθήσεις μου. Λίγη ώρα μετά είδα μπροστά μου τη δυστυχία. Είδα τους μαθητές μας σε αυτή την τραγική κατάσταση. Δεν μπορώ να περιγράψω. Είναι η απόλυτη δυστυχία. Χρειάστηκε να νοσηλευτώ κι εγώ δέκα μέρες στο νοσοκομείο».

Ο εκπαιδευτικός που ακόμα και σήμερα βλέπει τα χαρούμενα πρόσωπα των μαθητών του σχολείου του να στριφογυρνούν πολλές φορές μπροστά του θυμάται και τον Ανέστη που πριν τρεις ημέρες έβαλε τέλος στη ζωή του. “Όταν πλέον χρειάστηκε να επιστρέψουμε στο σχολείο, είδαμε ολοκάθαρα πόσο μεγάλη ήταν η απώλεια.

Αποδεκατίστηκε όλη η τάξη. Προσπαθούσαμε να το ξεπεράσουμε. Έμαθα και το δυσάρεστο γεγονός του θανάτου του Ανέστη που, όπως έμαθα περνούσε δύσκολα. Ήταν μάλιστα από τα παιδιά που νοσηλεύτηκε τον περισσότερο καιρό στο νοσοκομείο. Είναι πολύ κρίμα», καταλήγει ο Δημήτρης Γκέκας.