Οπως είχε πει η 28χρονη, τον Απρίλιο του 2018 και ενώ βρισκόταν στην οδό Πανόρμου στην Αθήνα μαζί με έναν συναθλητή της, πλησίασε την πιάτσα ταξί και προσπάθησε να επιβιβαστεί στο πρώτο ελεύθερο όχημα. «Ανοιξα την πόρτα του συνοδηγού προκειμένου να εισέλθω με τον σκύλο-οδηγό μου. Ξαφνικά ο οδηγός έσπρωξε τον σκύλο μου έξω από το ταξί. Τον ρώτησα τι είναι αυτά που κάνει και μου αποκρίθηκε ότι δεν δέχεται ζώα. Του είπα ότι είναι σκύλος-οδηγός και σε κάθε περίπτωση θα μπορούσε να μου το εξηγήσει ήρεμα και όχι να σπρώξει τον σκύλο μου με βία», είχε καταθέσει η κοπέλα, προσθέτοντας ότι προσπάθησε να εξηγήσει στον οδηγό το γράμμα του νόμου.
«Εκείνος, βέβαια, ισχυρίστηκε ότι δεν τον νοιάζει τι λέω εγώ. Τον ενημέρωσα ότι έχω τη νομοθεσία που προβλέπει ότι όλοι οι σκύλοι-οδηγοί μπορούν να εισέλθουν εντός ταξί κανονικά, αλλά εκείνος μου αποκρίθηκε ότι δεν τον νοιάζει τι λέει ο νόμος και ξέρει πολύ καλύτερα τέτοια ζητήματα. Προσπάθησα να του εξηγήσω ήρεμα ότι είμαι τυφλή, γεγονός που το είπα αρκετές φορές, και ότι ο σκύλος-οδηγός μού είναι απαραίτητος και νόμιμος να μπαίνει μέσα, αλλά δεν καταλάβαινε τίποτα. Ηταν αρκετά εκνευρισμένος και, ενώ βρισκόμουν ήδη στο ύψος της πόρτας, μου είπε: “Φεύγω τώρα, γιατί έχω ήδη χάσει τρεις κούρσες”. Τον ενημέρωσα ότι θα του κάνω μήνυση και ότι θα καλέσω την Αστυνομία και αυτός αποκρίθηκε ότι δεν τον νοιάζει, ας κάνω ό,τι θέλω, καθώς δεν μπορεί να του κάνει η Αστυνομία τίποτα. Ενώ, λοιπόν, βρισκόμουν στο ύψος της πόρτας, εκείνος ξεκίνησε τη μηχανή και έκλεισε την πόρτα, με αποτέλεσμα να με βρει στη δεξιά γωνία του προσώπου μου, χωρίς να με πονέσει και να μου προκαλέσει κάποιο πρόβλημα. Ο φίλος μου ο Θανάσης κάλεσε το 100, ενώ στο σημείο ήρθαν και άλλοι μάρτυρες, οι οποίοι προσπαθούσαν να του εξηγήσουν την κατάσταση, αλλά εκείνος δεν καταλάβαινε τίποτα. Ο συγκεκριμένος οδηγός τότε σηκώθηκε και έφυγε».
Σήμερα, μετά και τη δικαστική απόφαση, η Τζουλιάνα νιώθει δικαιωμένη. «Ο στόχος του δικαστηρίου ήταν να γίνει η αρχή για να αλλάξει κάτι στη συμπεριφορά απέναντί μας. Ενιωσα δικαίωση και ταυτόχρονα ελπίδα ότι στο μέλλον μπορεί να ζούμε καλύτερα». Οπως λέει στον «Ε.Τ.» της Κυριακής, δεν ήταν η πρώτη φορά που ήρθε αντιμέτωπη με αρνητική συμπεριφορά, αλλά ήταν η βία εις βάρος του σκύλου-οδηγού που την οδήγησε στην Αστυνομία. «Είχα και άλλα περιστατικά ανθρώπων που δεν ήθελαν τον Uni, αλλά τους εξηγούσα με υπομονή τη νομοθεσία και καταλάβαιναν. Το χειρότερο δεν είναι ότι ο οδηγός αρνήθηκε να μας μεταφέρει αλλά το ότι δεν μας σεβάστηκε».
Μέλος της εθνικής ομάδας goalball, του ομαδικού αθλήματος των Παραολυμπιακών Αγώνων για άτομα με απώλεια όρασης, αλλά και αθλήτρια του στίβου, η Τζουλιάνα ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο. Συχνά έρχεται αντιμέτωπη με έλλειψη προσβασιμότητας, ωστόσο στο δικαστήριο ζήτησε επιείκεια στο θέμα της άδειας οδήγησης του κατηγορουμένου, καθώς ο εισαγγελέας πρότεινε να του αφαιρεθεί για έναν χρόνο. «Ο στόχος μου ήταν η ηθική δικαίωση και όχι η εκδίκηση. Από τη στιγμή που ο οδηγός είπε ότι με το ταξί βιοπορίζεται δεν ήθελα να πεινάσουν αυτός και η οικογένειά του. Γι’ αυτό ζήτησα από το δικαστήριο να μην του αφαιρεθεί η άδεια», λέει η Τζουλιάνα.
Το Λαμπραντόρ έχει παραχωρηθεί στην Τζουλιάνα από το Ελληνικό Κέντρο Εκπαίδευσης και Ανάπτυξης Σκύλων-Οδηγών και Κινητικότητας Τυφλών, ώστε να τη βοηθάει στις μετακινήσεις της.