Η Ευρωβουλευτής, μίλησε για τη «μηδενική ανοχή», ως ένα μάθημα, το οποίο θα έπρεπε να έχει διδαχθεί η Ευρώπη από την εισβολή Πούτιν στην Ουκρανία. Στη συνέχεια, αφού επισήμανε ότι η Τουρκία συνεχίζει μία επικίνδυνη τακτική, πατώντας μονίμως σε δύο «βάρκες», μία της Δύσης και μία της Ανατολής, τόνισε πως η Τουρκία θα πρέπει να κληθεί να επιλέξει, με τρόπο ξεκάθαρο και ευθύ. Υπογράμμισε, επίσης, ότι η Ευρώπη δεν πρέπει να δείξει άλλη ανοχή στην Τουρκία που συνεχίζει να απειλεί, να εκβιάζει και να προκαλεί. Χαρακτηριστικά ανέφερε ότι «η Τουρκία δεν μπορεί πάντα να είναι το “άτακτο παιδί” που ανεχόμαστε τα καμώματά του και προσπαθούμε να το νουθετήσουμε».
Κλείνοντας, η κα Ασημακοπούλου, αφού δήλωσε ότι «η Ελλάδα, απέναντι στις κλιμακούμενες προκλήσεις της Τουρκίας, κάνει το καθήκον της προς την Ευρώπη και τα νότια σύνορά της», κατέληξε λέγοντας ότι «αυτή είναι η κατάλληλη στιγμή να κάνει και η Ευρώπη το καθήκον της προς την Ελλάδα. Να πει με πράξεις στην Τουρκία “φτάνει πια”».
Ακολουθεί το βίντεο και το κείμενο της παρέμβασης στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου:
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Εάν θα έπρεπε να διδαχθούμε ένα και μόνον πράγμα από την εισβολή Πούτιν στην Ουκρανία, αυτό θα ήταν οπωσδήποτε η μηδενική ανοχή. Και αυτό γιατί η ανοχή από κάποιους εκλαμβάνεται ως αδυναμία.
Η Τουρκία συνεχίζει μια τακτική τουλάχιστον επικίνδυνη, την οποία πολλές φορές έχουμε επισημάνει. Πατάει μόνιμα σε δύο «βάρκες». Μία της Δύσης και μία της Ανατολής. Σήμερα λοιπόν η Τουρκία θα πρέπει να κληθεί να επιλέξει. Χωρίς αστερίσκους και υποσημειώσεις, χωρίς πισωγυρίσματα, με τρόπο ξεκάθαρο και ευθύ.
Δεν μπορεί η Τουρκία να συνεχίζει να απειλεί, να εκβιάζει και να προκαλεί. Δεν πρέπει να δείξουμε άλλη ανοχή. Η Τουρκία δεν μπορεί πάντα να είναι το «άτακτο παιδί» που ανεχόμαστε τα καμώματά του και προσπαθούμε να το νουθετήσουμε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η χώρα μου η Ελλάδα, απέναντι στις κλιμακούμενες προκλήσεις της Τουρκίας κάνει το καθήκον της προς την Ευρώπη και τα νότια σύνορά της. Αυτή είναι η κατάλληλη στιγμή να κάνει και η Ευρώπη το καθήκον της προς την Ελλάδα. Να πει με πράξεις, «φτάνει πια».