Για το λόγο αυτό είναι σημαντικό πώς η Ελλάδα θα αξιοποιήσει τις εγχώριες πηγές της, αλλά και θα θέσει σε εφαρμογή ένα πρόγραμμα εξοικονόμησης ενέργειας, αφού οι εισαγωγές κοστίζουν ακριβά, διευρύνουν το εμπορικό μας έλλειμμα και επιδεινώνουν την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και, βεβαίως, την καθημερινότητα των νοικοκυριών.
Είναι ανάγκη το πολιτικό σύστημα της χώρας, και ιδίως τα κόμματα της αντιπολίτευσης που λένε «όχι» σε όλα, να δουν την πραγματικότητα και να συμφωνήσουν στην υλοποίηση ενός εθνικού σχεδίου για την ενεργειακή θωράκιση της χώρας.
Κάθε νέα επένδυση σε Ανανεώσιμες Πηγές, όπως αιολικά ή φωτοβολταϊκά πάρκα, αντιμετωπίζεται ως εχθρός του περιβάλλοντος, όταν αντιθέτως η λειτουργία τέτοιων μονάδων θα περιορίσει την εξάρτησή μας από τις εισαγόμενες πηγές, ενώ η παραγωγή τους είναι περιβαλλοντικά καθαρή σε σχέση με τις ρυπογόνες μορφές ενέργειας, τις οποίες υποχρεωνόμαστε να εισάγουμε και αν πληρώνουμε πανάκριβα και σε «συνάλλαγμα» την προμήθειά τους. Με άλλα λόγια, η πολεμική που αναπτύσσεται σε εξορύξεις ή ΑΠΕ τελικά βλάπτει και το περιβάλλον και την οικονομία.
Ταυτόχρονα, και εν όψει της δύσκολης συγκυρίας, θα πρέπει να γίνει μια εκστρατεία εξοικονόμησης ενέργειας με αρχή από τα δημόσια κτίρια και προαιρετικά για τις κατοικίες και τις ιδιωτικές εταιρίες, ώστε να υπάρξει μείωση της κατανάλωσης. Ολα αυτά πλέον είναι αναγκαία μέτρα όχι μόνο για να περάσουμε την τρέχουσα περίοδο, αλλά και για να αναπτύξουμε μια νέα ενεργειακή πολιτική, φιλική προς το περιβάλλον, που θα συμβάλει και στην οικονομική ανάπτυξη, όπως συμβαίνει με τις «πράσινες» πηγές και τη μείωση των εκπομπών ρύπων.