Ο πατέρας της 9χρονης προσήλθε στο ανακριτικό γραφείο συνοδευόμενος από τον συνήγορό του Δημήτρη Καράμπελα προκειμένου να δηλώσει παράσταση προς υποστήριξη της κατηγορίας που αποδίδεται στη σύζυγό του, Ρούλα Πισπιρίγκου, ως παθών από την αξιόποινη πράξη της 33χρονης.
Σύμφωνα με όσα δήλωσε δημόσια ο Μάνος Δασκαλάκης, επιθυμεί να μάθει την πλήρη αλήθεια για τον θάνατο της Τζωρτζίνας αλλά και των άλλων δύο κοριτσιών του.
Ο 30χρονος πατέρας, αμέσως μετά την άσκηση δίωξης σε βάρος της συζύγου του, σε δηλώσεις του αποκάλεσε «κατηγορουμένη» τη Ρούλα Πισπιρίγκου αποκαλύπτοντας την πλήρη διαφοροποίησή του από τη μέχρι εκείνη την στιγμή ενιαία αντίδραση με κοινό μέτωπο έναντι δημοσιευμάτων των δύο γονιών.
Μετά τη δήλωση προς υποστήριξη της κατηγορίας (πολιτική αγωγή) στη δικαστική λειτουργό, ο Μάνος Δασκαλάκης και επίσημα θα είναι αντίδικος της μητέρας των τριών παιδιών τους, που χάθηκαν μέσα σε διάστημα τριών ετών, αξιώνοντας αποκατάσταση για την ψυχική οδύνη του από τον θάνατο της Τζωρτζίνας.
Ο Μάνος Δασκαλάκης «καίει» την Πισπιρίγκου: «Δεν υπήρχε η κεταμίνη στο νοσοκομείο και ήταν μόνη στο δωμάτιο»
Tο δεύτερο μέρος της συνέντευξης που παραχώρησε στην εφημερίδα «Μπαμ» του Μάνου Δασκαλάκη προβλήθηκε σήμερα στην εκπομπή «Αλήθειες με τη Ζήνα».
«Δυστυχώς… Δεν μπορώ να το διανοηθώ αυτό. Δεν μπορώ… Δεν μπορώ ακόμα να το πιστέψω… Όχι να το συνειδητοποιήσω… Δεν μπορώ. Νομίζω ότι μιλάμε για άλλη γυναίκα. Ότι μιλάμε για άλλο πρόσωπο. Δεν μπορώ να διανοηθώ, να χωνέψω ότι εγώ για εννέα χρόνια… Όχι για να αποποιηθώ ευθύνες. Δεν είμαι μόνο εγώ, είναι τόσα άτομα…Έλεγα σε κάθε θάνατο ότι μετανιώνω τόσες ώρες για να κάνω το καλύτερο για τα παιδιά μου και δεν έχω ζήσει κάποιες στιγμές μαζί τους. Αν μετάνιωνα μία φορά τότε, μετανιώνω 50 τώρα! (και η φωνή του αρχίζει να σπάει και να βουρκώνει). Πάντα δούλευα όμως για να τους κάνω το καλύτερο! Ποτέ δεν περίμενα ότι θα φθάσει αυτή η στιγμή…».
Όσον αφορά τις κατηγορίες που ακούγονται ότι ο ίδιος ενδεχομένως να εκβιάζεται από τη Ρούλα Πισπιρίγκου είπε: «Δεν έχω να φοβηθώ κανέναν και τίποτα! Ακόμη και τώρα θέλω να μάθω την αλήθεια για τα παιδιά μου. Από πού βρέθηκε η κεταμίνη, από πού προμηθεύτηκε την κεταμίνη… Πώς την έδωσε… Τι έγινε με τα άλλα δύο μου παιδιά…».
Για το αν εκτιμά ότι θα ομολογήσει η 33χρονη μητέρα των τριών παιδιών του ο Μάνος Δασκαλάκης είπε: «Δεν ξέρω… Δεν ξέρω, δεν μπορώ να σου πω… Εμένα μέχρι και τώρα μου λέει «δεν έχω κάνει κάτι». Αλλά με βάση αυτά που βρέθηκαν, δεν μπορεί να τα αναιρέσει κανείς…Και θα σου πω και κάτι άλλο… Δεν υπήρχε κανείς μες το δωμάτιο, ο.κ. Γιατί να πιστέψει κάποιος την κατάθεση του γιατρού και να μην πιστέψει της Ρούλας;»
Σχολίασε ακόμη το γεγονός ότι στο νοσοκομείο δεν υπήρχε η κεταμίνη ως σκεύασμα: «Δεν υπήρχε η ουσία στο νοσοκομείο όμως… Και είναι κάτι που το έμαθα εγώ σήμερα…Ότι αυτή η ουσία στο «Αγλαΐα Κυριακού» δεν υπήρχε!. Και δεν είναι τσεκαρισμένο μόνο από εμένα και από εσένα… Τσεκαρισμένο από οργανισμό φαρμάκων και από αυτούς που προμηθεύουν τα φάρμακα στο «Αγλαΐα». Και κανένας δεν μπήκε σε αυτό το δωμάτιο…Ήταν μόνη της! Και δεν θεωρώ ότι υπήρχε κάποια νοσηλεύτρια ή κάποιος γιατρός που θα μπορούσε να τη βάλει…Θα έλεγα μέχρι και τώρα ότι αν υπήρχε σε αυτό το νοσοκομείο το φάρμακο αυτό, ότι έχει γίνει λάθος από τους γιατρούς. Ότι αντί να δώσουν κάτι άλλο έχουν δώσει αυτό. Και θα έλεγα… ακόμη ένα λάθος σε εμένα. Ακόμη ένα λάθος στην οικογένειά μου. Και θα κινούμουν και εκεί διαφορετικά γιατί μέχρι σήμερα που σου μιλάω… αρνούμαι να το πιστέψω. Δεν μπορώ να το πιστέψω. Όπως και κανείς από τους δικούς της δεν θα μπορεί να το πιστέψει».
Και είπε κλείνοντας: «Θα πω κάτι που με πείραξε από την αρχή. Να μην κρίνει ο κόσμος απ’ ό,τι ακούει και απ’ ό,τι βλέπει. Και να δίνουν τη μεγαλύτερη προσοχή που μπορούν να δώσουν στα παιδιά τους. Γιατί εγώ πίστευα ότι κάθε στιγμή με τα παιδιά μου είναι η τελευταία, με αυτά που μου έχουν συμβεί από τη Μαλένα και μετά. Ζούσα την κάθε στιγμή σαν να είναι η τελευταία μαζί τους. Γιατί δεν ξέρω τι μου ξημερώνει και αύριο – μεθαύριο μπορεί να μην υπάρχω εγώ. Να αγκαλιάζουν τα παιδιά τους κάθε βράδυ πριν κοιμηθούνε. Να τα αγκαλιάζουν συνέχεια. Και να περνάνε όση μπορούν μαζί τους που δεν πρόλαβα να περάσω εγώ. Και ήταν το μεγαλύτερο σφάλμα που έχω κάνει στη ζωή μου…».