ΗΛΕΚΤΡΑ Ραδιοτηλεοπτικός Σταθμός

Υπό του Αρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη

Πολλά έχουν γραφεί για τον Μεγάλο Αυτοκράτορα Άγιο Κωνσταντίνο (287-337).

Εν όψει της μνήμης του (21 Μαιου), ας πάρουμε μια γεύση από το μεγαλείο του.

Αυτόν τον (πρώην) ειδωλολάτρη (!) (και μετέπειτα Άγιο της Εκκλησίας) διάλεξε ο Θεός για να εκχριστιανίσει (!) την οικουμένη!

Και τον διάλεξε, γιατί είχε καρδιά μικρού παιδιού, ήταν ανεξίκακος και ταπεινός (Τέτοιους ηγέτες θέλει ο Θεός!).

Όταν νίκησε τον Μαξέντιο (312) , και έμπαινε στη Ρώμη, οι οπαδοί του Μαξεντίου, πανικοβλήθηκαν. Ο Κων/νος θα τους εκδικείτο!

Όμως, ο Κων/νος έδωσε εντολή στους στρατιώτες του, να τους συμπεριφερθούν με καλωσύνη!

Προστάτεψε ακόμα και αυτούς που οι πολίτες απαιτούσαν τον θάνατό τους! (Εberhard Horst, Μέγας Κων/νος, εκδόσεις Ωκεανίδα, σελ.249).

Όταν εξεστράτευσε στην Άνω Ιταλία (313), και κατέκτησε την πόλη Σενούσιο, και πάλι δεν επέτρεψε στους στρατιώτες του να κάνουν βανδαλισμούς στην πόλη.

Μάλιστα δε, οι κάτοικοι εξεπλάγησαν, όταν είδαν τους στρατιώτες του, να τρέχουν να σβήσουν μια φωτιά, που θα έκαιγε τα σπίτια τους (των κατοίκων!).

Η φήμη του καλόκαρδου Κων/νου διαδόθηκε αστραπιαία, και πολλές πόλεις άνοιξαν τις πύλες τους και τον υποδέχονταν ως σωτήρα τους! (Εberhard Horst, σελ. 218-219).

Μπαίνοντας στην «αίθουσα», όπου γινόταν η Α΄Οικουμενική Σύνοδος (325, Νίκαια Βιθυνίας), και βλέποντας τους Επισκόπους, άλλον με κομμένο χέρι, άλλον με κομμένο πόδι, άλλον με το μάτι βγαλμένο, από τους διωγμούς, άρχισε να κλαίει!

Έσκυψε και τους ασπάσθηκε! Είχε τέτοια υπομονή (και ταπείνωση!), ώστε τους χαιρέτησε έναν- έναν!

Χρειάσθηκε (το λιγότερο) κάπου τρεις ώρες για να ασπασθεί και τους 318 Επισκόπους! (Ποιος ξέρει τι αγαλλίαση ένιωθε η ταπεινή ψυχή του με αυτή την ταπεινή του κίνηση!).

Και προτίμησε ως Αυτοκράτορας, να καθίσει στην «αίθουσα» της Συνόδου, σε μια απλή καρέκλα, παρά στον περίλαμπρο, αυτοκρατορικό θρόνο, που του είχαν ετοιμάσει!

Η προσφορά του στο Χριστιανισμό, και μάλιστα σε μια δύσκολη εποχή (εποχή διωγμών) είναι ανεκτίμητη!

Είναι άλλο πράγμα, να ανάψεις έναν προβολέα, μεσημέρι και σε ηλιόλουστη ημέρα, και άλλο, μέσα στο σκοτάδι!

Αυτό, το δεύτερο, έκανε ο Μέγας Κωνσταντίνος, διάδοχος (!) του Διοκλητιανού…!

Άναψε μέσα στο σκοτάδι έναν προβολέα, που φώτισε τον κόσμο, αλλάζοντας τον ρούν της ιστορίας.

Με το θεόπνευστο διάταγμα της ανεξιθρησκείας (313 μ.Χ.), έπαυσε ουσιαστικά τους διωγμούς.

Και μόνο αυτό, ήταν αρκετό ώστε να κληθεί Μέγας! Όμως, δεν έκανε μόνο αυτό.

Έκανε και κάτι άλλο, εξίσου σημαντικό, αλλά και τολμηρό! Κατήργησε τους απάνθρωπους νόμους των προκατόχων του, και τους αντικατάστησε με νόμους σύμφωνα με την χριστιανική διδασκαλία!

Και τότε ο χριστιανισμός κάλυπτε το 10% των κατοίκων της Αυτοκρατορίας του! Τέτοια τόλμη!

Ήταν η δύναμη του Χριστού, που τον ενδυνάμωνε! Και έτσι άλλαξε εκ θεμελίων τη δομή της Αυτοκρατορίας, αλλά και ολοκλήρου της ανθρωπότητος!

Πεθαίνοντας (337) το σώμα του μυρόβλησε, αλλά και ο τάφος του έγινε πηγή θαυμάτων.

Και πως να μην μυρόβλιζε και να μην θαυματουργούσε, τη στιγμή, που στήριξε την Εκκλησία του Χριστού, όταν οι προκαταχοί του, την καταδίωκαν σκληρώς;

«Εστήριξας την Εκκλησίαν του Θεού, Ορθοδόξων Βασιλέων πατήρ, ου και η λάρναξ ιάσεις βρύει» (Εσπερινός ΚΑ΄ Μαιου. Δόξα Αποστίχων). «Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών».

Πηγή: romfaia.gr

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Κορινθία, ολόκληρη την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο Hlektra.gr.