ΗΛΕΚΤΡΑ Ραδιοτηλεοπτικός Σταθμός

Την Κυριακή, 7 Απριλίου 2024, εορτάσθηκε η εορτή του Ευαγγελισμού της Υπεραγίας ημών Θεοτόκου στην Ναζαρέτ.

Κατά την εορτή αυτή η Εκκλησία όλη ιδία η των Ιεροσολύμων ποιεί μνείαν του γεγονότος ότι ότε ήλθε το πλήρωμα του χρόνου ο Θεός διά του Αρχαγγέλου Γαβριήλ ανήγγειλεν εις την Παρθένον Μαρίαν εις την πόλιν της Ναζαρέτ ότι εκ Πνεύματος Αγίου θα ενσαρκώση τον Μονογενή Υιόν και Λόγον Αυτού, Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν. Παραλλήλως και προς το Τυπικόν του σταθερού εορτολογίου εωρτάσθη η εορτή της προσκυνήσεως του Τιμίου Σταυρού διά την ενίσχυσιν ημών εις τον αγώνα της νηστείας διά την υποδοχήν του Αγίου Πάσχα.

 

Διά την διπλήν ταύτην εορτήν ετελέσθη πανήγυρις διά θείας Λειτουργίας εις τον Ιερόν Ναόν – Προσκύνημα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου εις Ναζαρέτ, προεξάρχοντος της Α.Θ.Μ. του Πατρός ημών και Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, συλλειτουργούντων Αυτώ των Σεβασμιωτάτων Αρχιερέων Μητροπολίτου Ναζαρέτ κ. Κυριακού, Αρχιεπισκόπων Ιόππης κ. Δαμασκηνού, Κωνσταντίνης κ. Αριστάρχου και Θαβωρίου κ. Μεθοδίου, Αγιοταφιτών Ιερομονάχων, ων πρώτος ο Γέρων Καμαράσης Αρχιμανδρίτης π. Νεκτάριος, του Προισταμένου της Ρωσσικής Πνευματικής Αποστολής εις Ιεροσόλυμα (MISSIA) Αρχιμανδρίτου π. Βασσιανού, Ιερέων της περιοχής Ναζαρέτ και Άκκρης, του Αρχιδιακόνου π. Μάρκου και του Ιεροδιακόνου π. Ευλογίου και τη συρροή πολλών εντοπίων προσκυνητών, ψαλλούσης της χορωδίας της Μπερ Σέβα υπό τον Σεβασμιώτατον Αρχιεπίσκοπον Μαδάβων κ. Αριστόβουλον δεξιά ελληνιστί και της χορωδίας της Κοινότητος της πόλεως Ναζαρέτ αριστερά αραβιστί, παρουσία του Προέδρου της Κοινότητος Ναζαρέτ κ. Μπασίμ Ασφούρ, του εκπροσώπου του Υπουργείου Εσωτερικών του Ισραήλ κ. Σεζάρ Μαρτζήε, του εκπροσώπου της Ελληνικής Πρεσβείας εις Τελ Αβίβ κ. Μαυροειδή Νικολάου και του εκπροσώπου της Ρωσίας εις Ισραήλ κ. Βλαντιμήρ Βικτόροφ.

 

Εις το Κοινωνικόν της θείας Λειτουργίας εκήρυξε τον θείον λόγον ο Πατριάρχης ως έπεται:

«Ιδού η παρθένος εν γαστρί έξει και τέξεται υιόν, και καλέσουσι το όνομα αυτού ‘Εμμανουήλ, ο εστι μεθερμηνευόμενον μεθ’ ημών ο Θεός» (Ησ. 7,14/ Ματθ. 1,23).

Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,

Ευλαβείς Χριστιανοί και προσκυνηταί,

Η Χάρις του Αγίου Πνεύματος, η επισκιάσασα την Παρθένον Μαρίαν συνήγαγε πάντας ημάς εν τω ιερώ τούτω τόπω της Αγιογραφικής πόλεως υμών Ναζαρέτ, ίνα εορτάσωμεν το μέγα και σωτηριώδες μυστήριον του Ευαγγελισμού της Υπεραγίας Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, ως παραγγέλλει ημίν ο ψαλμωδός λέγων: «Ευαγγελίζεσθε ημέραν εξ ημέρας το σωτήριον του Θεού ημών», (Πρβλ. Ψαλμ. 95,1).

Ο Δαυιτικός ούτος λόγος, «το σωτήριον του Θεού», δεν είναι άλλος από την εις την απορούσαν Παρθένον Μαριάμ «πως έσται μοι τούτο επεί άνδρα ου γινώσκω» (Λουκ. 1,34), απόκρισιν του Αγγέλου Γαβριήλ: «Πνεύμα Άγιον επελεύσεται επί σε και δύναμις Υψίστου επισκιάσει σοι, διό και το γεννώμενον άγιον κληθήσεται υιός Θεού», (Λουκ. 1,35).

 

 

Η Αγία Γραφή τόσον η Παλαιά όσον και η Καινή Διαθήκη αποτελεί την ιεράν Ιστορίαν, δηλαδή την αποκάλυψιν, την φανέρωσιν της αιδίου σοφίας και βουλής του Θεού. Η δε αΐδιος σοφία και βουλή του Θεού είναι το από «χρόνους αιωνίους σεσιγημένον μυστήριον» (Ρωμ. 16, 25) το ευαγγελισθέν τη Παρθένω Μαρία, το φανερωθέν εν Χριστώ και κηρυχθέν διά των Αποστόλων. Τούτο ακριβώς είναι «το γεννώμενον άγιον, ο κληθήσεται υιός Θεού». Ο υπό του Αγγέλου Γαβριήλ χαιρετισμός «Χαίρε κεχαριτωμένη ο Κύριος μετά σου, ευλογημένη συ εν γυναιξίν» (Λουκ. 1,28) αφ’ ενός και ο λόγος της Μαριάμ «ιδού η δούλη Κυρίου γένοιτό μοι κατά το ρήμά σου» (Λουκ. 1,38) αφ’ ετέρου, κατέστησαν την Μαριάμ, την γενομένην Θεοτόκον και Μητέρα του Θεού, συμμέτοχον και συνεργόν του «κατά αποκάλυψιν μυστηρίου χρόνοις αιωνίοις σεσιγημένου, φανερωθέντος δε νυν διά τε γραφών προφητικών κατ’ επιταγήν του αιωνίου θεού εις υπακοήν πίστεως εις πάντα τα έθνη γνωρισθέντος, μόνω σοφώ θεώ διά Ιησού Χριστού…», (Ρωμ. 16, 25-27), ως κηρύττει ο θείος Παύλος.

 

Και αναλυτικώτερον: Το μυστήριον όμως αυτό εφανερώθη τώρα, το επιβεβαιώνουν δε αι προφητικαί γραφαί και έγινε γνωστόν κατά διαταγήν του αιωνίου Θεού εις όλα τα έθνη, διά να δείξουν ταύτα την υπακοήν, που απαιτεί από ημάς η πίστις. Τοιούτον υπόδειγμα «υπακοής εις την πίστιν» ανεδείχθη η Παρθένος Μαριάμ, ειπούσα τω Αγγέλω Γαβριήλ: «Ιδού η δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατά το ρήμά σου», (Λουκ. 1,38). «Υπακοής η πίστις δείται μόνης, ου πολυπραγμοσύνης. Και όταν ο Θεός επιτάττη πείσεσθαι, ου περιεργάζεσθαι δεί», λέγει ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός.

 

Εξ άλλου αυτός ούτος ο Κύριος «εγένετο τοις υπακούουσιν Αυτώ πάσιν αίτιος σωτηρίας αιωνίου» (Εβρ. 5,9). Η δε Παρθένος Μαριάμ κατείχε «το μυστήριον της πίστεως εν καθαρά συνειδήσει» (Α’ Τιμ. 3,9). Διό και ο άγγελος Γαβριήλ είπεν αυτή «μη φοβού Μαριάμ· εύρες γαρ χάριν παρά τω Θεώ. Και ιδού συλλήψη εν γαστρί και τέξη υιόν και καλέσεις το όνομα αυτού Ιησούν», (Λουκ. 1,30). Ερμηνεύων το χωρίον τούτο ο Άγιος Θεοφύλακτος λέγει: «Δικαίως δε εκλήθη Ιησούς, ο επί σωτηρία του ημετέρου γένους ελθών. Το γαρ όνομα τούτο εις την Ελλάδα γλώσσαν μεταβαλλόμενον, Θεού λέγεται σωτηρία. Ιησούς ούν Σωτήρ ερμηνεύεται».

 

Τι δε σημαίνει σωτηρία και τι σημαίνει Σωτήρ, αγαπητοί μου αδελφοί;

«Σωτηρία» σημαίνει την επανόρθωσιν του σφάλματος της προμήτορος Εύας, ως εγκωμιαστικώς αναφωνεί ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός λέγων: «Χαίροις μόνη εν γυναιξίν ευλογημένη, (Μαρία) η της προμήτορος Εύας το σφάλμα ανορθώσασα». «Χαίροις μόνη εν γυναιξίν ευλογημένη, η το ταπεινότατον γένος των χαμαί κειμένων γυναικών ανυψώσασα». «Χαίρε, δι’ ης ημείς ελυτρώθημεν αράς ανεκλαλήτου δε χαράς ηξιώθημεν».

«Σωτήρ» σημαίνει τον νέον Αδάμ, τουτέστιν τον εν σαρκί εκ Πνεύματος Αγίου συλληφθέντα εκ των αγνών αιμάτων της Παρθένου Μαρίας Θεόν Λόγον Κύριον δε ημών Ιησούν Χριστόν. «Χαίρε Κεχαριτωμένη», το πάσης χαράς χαριέστερον και πράγμα και όνομα, εξ ης η χαρά αδιάδοχος εις τον κόσμον Χριστός γεγέννηται, της Αδαμιαίας λύπης το ιατρείον», ανακράζει ο ιερός Δαμασκηνός.

Η «Αδαμιαία λύπη» είναι η αμαρτία, δηλαδή ο θάνατος, ο οποίος εισήλθεν εις το ανθρώπινον γένος διά του πρωτοπλάστου Αδάμ, η δε σωτηρία παρέχεται διά του Ιησού Χριστού, ο Οποίος είναι το ιατρείον, ο νέος Αδάμ, ο εις τον κόσμον γεγεννημένος Υιός και Λόγος του Θεού, ο συλληφθείς υπέρ λόγον και έννοιαν και σαρκωθείς εκ των αχράντων αιμάτων της Παρθένου Μαρίας. Ιδού λοιπόν διά τι ο υμνωδός της Εκκλησίας αναφωνεί λέγων: «Σήμερον της σωτηρίας ημών το Κεφάλαιον, και του απ’ αιώνος Μυστηρίου η φανέρωσις, ο Υιός του Θεού, Υιός της Παρθένου γίνεται, και Γαβριήλ την χάριν ευαγγελίζεται. Διό και ημείς συν αυτώ τη Θεοτόκω βοήσωμεν· Χαίρε Κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά σου».

Αξιοσημείωτον ότι την χάριν, ην εύρεν η Μαριάμ παρά του Θεού (Λουκ. 1,30) αυτήν ταύτην την χάριν δέδωκεν ο Θεός εις τα μέλη της Εκκλησίας, «ήτις εστίν το Σώμα Αυτού, το πλήρωμα του τα πάντα εν πάσιν πληρουμένου», (Εφ. 1,23) κατά Παύλον. Με άλλα λόγια, εις το υπερευλογημένον πρόσωπον της Παρθένου Μαρίας της Θεοτόκου βλέπομεν το μυστήριον της Εκκλησίας, την οποίαν ο Χριστός ηγάπησε και ηγίασε (Πρβλ. Εφ. 5, 25-26) ως Νύμφην αυτού. (Πρβλ. Εφ. 5,32). «Ο έχων την νύμφην νυμφίος εστίν» (Ιωάν. 3,29), λέγει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης. Η δε νύμφη είναι η ανθρωπότης, η οποία νυμφεύεται τον Χριστόν διά μέσου της Παρθένου Μαρίας, λέγει ο Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας.

Το γεγονός τούτο, αγαπητοί μου αδελφοί, καταδεικνύει τον άρρηκτον δεσμόν του μυστηρίου της Παρθένου Θεοτόκου Μαρίας και του μυστηρίου της Εκκλησίας. Διό και ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός αναφωνεί λέγων: «Χαίρε Κεχαριτωμένη, δι’ ης ημείς εις μίαν, αγίαν, καθολικήν και αποστολικήν Εκκλησίαν επολιτογραφήθημεν».

Ημείς δε σήμερον, οι υμνούντες και μεγαλύνοντες την «το σωτήριον του Θεού» ευαγγελισθείσαν Παρθένον Μαρίαν, παρακαλέσωμεν αυτήν και μετά του Θεολόγου Ιωάννου του Δαμασκηνού είπωμεν:

«Παράτεινον το έλεός σου, Πανάγαθε Δέσποινα, τοις γινώσκουσί σε και ίδε επί τους δούλους σου και επί τα έργα αυτών και κατεύθυνον πάντας εις οδόν ειρήνης, ότι πάντων οι οφθαλμοί εις σε ελπίζουσι και σου τη μεσιτεία την καταλλαγήν την προς τον Υιόν σου και Θεόν ημών εσχήκαμεν, ω δόξα, ω κράτος, ω σθένος συν τω Ανάρχω Αυτού Πατρί και τω ομοφυεί και Αγίω Πνεύματι νυν και αεί και εις τους απεράντους αιώνας των αιώνων. Αμήν. Ευλογημένη νηστεία και άγιον Πάσχα μυστικόν, δι’ ου Αδάμ επανήλθεν εις τον Παράδεισον».

Άμα τη Απολύσει ανεπέμφθη δέησις εις τον τόπον του Προσκυνήματος υπέρ των δωρητών της ανακαινίσεως αυτού και του όλου Ναού τη παρελάσει Προσκόπων.

Ηκολούθησε μικρά δεξίωσις εις την αίθουσαν της Μητροπόλεως.

Την μεσημβρίαν παρετέθη τράπεζα υπό της Ιεράς Μητροπόλεως εις εστιατόριον της πόλεως. Κατ’ αυτήν η Α.Θ.Μ. προσεφώνησε διά της κάτωθι προσφωνήσεως Αυτού:

«Χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία, ο Κύριος μετά σου. Ευλογημένη συ εν γυναιξίν», (Λουκ. 1,28)

Ιερώτατε Μητροπολίτα Ναζαρέτ κ. Κυριακέ,

Εντιμότατε Πρόεδρε του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου και Σεβαστά μέλη αυτού,

Αγαπητοί συνδαιτυμόνες,

Σήμερον η αγία ημών Εκκλησία εορτάζει δύο μεγάλα και παγκόσμια γεγονότα: τον Ευαγγελισμόν της Υπεραγίας Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας και την προσκύνησιν του Τιμίου και ζωοποιού Σταυρού του Σωτήρος ημών Χριστού.

Ο μεν Ευαγγελισμός της Θεοτόκου αποτελεί «το κεφάλαιον της σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους», ο δε Τίμιος Σταυρός αφορά την σωτηρίαν της ψυχής του ανθρώπου· «τι γαρ ωφελήσει άνθρωπον εάν κερδήση τον κόσμον όλον, και ζημιωθή την ψυχήν αυτού;» (Μαρκ. 8, 36)

«Αλήθεια εκ της γης ανέτειλε, και δικαιοσύνη εκ του ουρανού διέκυψε», (Ψαλμ. 84,12), αναφωνεί ο ψαλμωδός.

Αυτό ακριβώς τούτο το μήνυμα της αληθείας και της δικαιοσύνης κηρύττει και καταγγέλλει το Ευαγγέλιον του Χριστού, το οποίον διέδωσαν εις την Οικουμένην οι Άγιοι του Χριστού Απόστολοι. Το Ευαγγέλιον τούτο του Χριστού παρέλαβεν και η μητέρα απασών των Εκκλησιών, δηλονότι η Αγία ημών των Ιεροσολύμων Εκκλησία ως Ιεράν παρακαταθήκην επί τους Αγίους Αποστόλους και δη τον πρώτον αυτής Ιεράρχην Ιάκωβον τον Αδελφόθεον.

Λέγομεν τούτο, διότι ο Χριστός λέγει: «εγώ φως εις τον κόσμον ελήλυθα, ίνα πας ο πιστεύων εις εμέ εν τη σκοτία μη μείνη», (Ιωάν. 12, 26). Το φως τούτο του Χριστού εχάρισεν εις τον κόσμον και η σήμερον τιμωμένη και μεγαλυνομένη αειπάρθενος Μαρία, η γενομένη Θεοτόκος και Μητέρα του Θεού, Σωτήρος δε ημών Ιησού Χριστού. Το φως τούτο το ενυπόστατον και ανέσπερον λάμπει εν Χριστώ και διά Χριστού, τουτέστιν της Εκκλησίας Αυτού και δη της Εκκλησίας των Ιεροσολύμων, η οποία είναι τεθεμελιωμένη επί του τιμίου και σωτηριώδους αίματος του Σταυρού του Υιού του Θεού, του Σωτήρος ημών Χριστού.

Το γεγονός τούτο, του μυστηρίου της θείας Οικονομίας και ευσεβείας μαρτυρεί διά μέσου των αιώνων η των Χριστιανών παρουσία εν τη Αγία Γη γενικώτερον και εις τας πόλεις των Ιεροσολύμων, της Βηθλεέμ και της Ναζαρέτ ειδικώτερον.

Την αλήθειαν ταύτην ουδείς δύναται να αρνηθή ή να αμφισβητήση. Διό και ημείς, αγαπητοί μου, οι ομολογούντες και κηρύττοντες τον Θεόν της αγάπης και άκρας φιλανθρωπίας, τον Ήλιον της Δικαιοσύνης και της ειρήνης, καλούμεθα να παραμείνωμεν σταθεροί και αμετάθετοι εις την ιεράν ημών αποστολήν, η οποία δεν είναι άλλη από αυτήν, την οποίαν παρήγγειλεν ο εκ των αγνών αιμάτων σαρκωθείς και ενανθρωπήσας Λόγος Χριστός εις τους μαθητάς Αυτού: «ούτω λαμψάτω το φως υμών έμπροσθεν των ανθρώπων, όπως ίδωσιν υμών τα καλά έργα και δοξάσωσι τον πατέρα υμών τον εν τοις ουρανοίς», (Ματθ. 5,16).

Δεν υπερβάλλομεν λέγοντες ότι το Ρωμαιορθόδοξον Πατριαρχείον Ιεροσολύμων αποτελεί την εγγύησιν της διαφυλάξεως «ακεραίας και ανοθεύτου της πίστεως ημών» αφ’ ενός και αδιαιρέτου της ενότητος της Μιάς, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας αφ’ ετέρου. Εν τω Αγίω Τόπω της Εκκλησίας Ιεροσολύμων, δηλονότι του Rum Orthodox Πατριαρχείου, η χάρις και η αλήθεια διά Ιησού Χριστού εγένετο», (Ιωάν. 1,17). Εν δε τω ευλογημένω τόπω της Ναζαρέτ η Παρθένος Μαρία εγένετο λήπτης/ δέκτης της Χάριτος του Θεού ακούουσα το Χαίρε Κεχαριτωμένη.

Έτη πολλά, ειρηνικά και ευλογημένον Πάσχα».

 

 

Ακολούθως προσεφώνησε τον Πατριάρχη ο Μητροπολίτης Ναζαρέτ κ. Κυριακός ως έπεται:

«Μακαριώτατε Πάτερ και Δέσποτα,

«Σήμερον χαράς Ευαγγέλια, παρθενική πανήγυρις, τα κάτω τοις άνω συνάπτεται, ο Αδάμ καινουργείται, η Εύα της πρώτης λύπης ελευθερούται»! Μυστήριον ανερμήνευτον και άφατον η προς ημάς τους χοικούς φιλανθρωπία του Τρισαγίου Θεού ημών! Το «απ’ αιώνος απόκρυφον και άγγέλοις άγνωστον μυστήριον» διά. της Κυρίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, ημίν τοις επί γης πεφανέρωται ενθάδε, εν τη Αγία Πόλει της Ναζαρέτ διά του Αρχιστρατήγου των άνω Δυνάμεων Γαβριήλ, ος απεστάλη «μηνύσαι… τον λόγον της σωτηρίας».

Ως άλλον Αρχάγγελον Γαβριήλ υποδεχόμεθα σήμερον, τον Πατέρα ημών και Πατριάρχην, «μηνύοντα τον λόγον της αληθείας», επισφραγίζοντα τον Αρχαγγελικόν ύμνον «Χαίρε Κεχαριτωμένη» και Προεξάρχοντα της Πανηγύρεως!

Μακαριώτατε, εκφράζομεν εκ μυχίων καρδίας ευχαριστίας τη Υμετέρα πεπνυμένη κορυφή ημών, διά παν ο,τι καταβάλλετε προς επιστηριγμόν της θεοσώστου επαρχίας ταύτης. Μνημονευτέαι ενταύθα αι, κατόπιν ευλογίας και προτροπής της Υμετέρας Μακαριότητος, ανακαινιστικαί εργασίαι εις το Ιερόν Προσκύνημα του Ευαγγελισμού και εις τον Μητροπολιτικόν Ιερόν Ναόν του Αγίου Γεωργίου, έργα, τα οποία θα μείνουν ανεξίτηλα εις τον χρόνον, μαρτυρούντα την λαμπράν οιακοστροφίαν της Σιωνίτιδος Εκκλησίας παρά της Υμετέρας Θειοτάτης Μακαριότητος.

Μακαριώτατε, Σας ευχόμεθα ολοψύχως, όπως Κύριος ο Θεός ημών, διά πρεσβειών της Κεχαριτωμένης Θεοτόκου Μαρίας και του Αρχιστρατήγου Γαβριήλ, χαρίζηται Υμίν υγιείαν κατ’ άμφω προς συνέχισιν της πεπνυμένης πηδαλιουχίας του νοητού σκάφους της Μητρός πασών των Εκκλησιών, Σιών της Αγίας! Έτη πολλά».