Η πολιομυελίτιδα είναι ιογενής νόσος του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού που μπορεί να οδηγήσει σε μη αναστρέψιμη παράλυση. Επηρεάζει κυρίως παιδιά κάτω των 5 ετών. Έκθεση της Unicef αναφέρει ότι την περίοδο της πανδημίας αυξήθηκαν τα κρούσματα της πολιομυελίτιδας, λόγω των λιγότερων εμβολίων αλλά και επειδή υπήρξε μετατόπιση οικονομικών πόρων από την καταπολέμηση του ιού, στην Covid 19.
Η πολιομυελίτιδα είναι μια απειλητική για τη ζωή ασθένεια που προκαλείται από έναν πολύ μεταδοτικό ιό που επηρεάζει μόνο ανθρώπους. Το πιο σοβαρό σύμπτωμα είναι η παράλυση, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε μόνιμη αναπηρία ή θάνατο εάν ο ιός επηρεάσει τους μυς που βοηθούν τους ανθρώπους να αναπνέουν.
Ακόμη και τα άτομα που προσβάλλονται από πολιομυελίτιδα ως παιδιά και φαίνεται να αναρρώνουν πλήρως μπορεί να αναπτύξουν νέο μυϊκό πόνο, αδυναμία ή παράλυση ως ενήλικες από το σύνδρομο μετά την πολιομυελίτιδα.
Στην Ελλάδα από το 1970 εμφανίστηκαν μόνο σποραδικά και μεμονωμένα κρούσματα πολιομυελίτιδας που αφορούσαν ανεμβολίαστα παιδιά. Το 1996 σημειώθηκε συρροή κρουσμάτων πολιομυελίτιδας σε 5 ανεμβολίαστα παιδιά αθιγγάνων.
Από το 1997 δεν έχει εμφανιστεί κρούσμα πολιομυελίτιδας οφειλόμενο σε άγριο ιό στη χώρα μας. Η εξάλειψη αυτή οφείλεται στην υψηλή εμβολιαστική κάλυψη και τα υψηλά επίπεδα ανοσίας του πληθυσμού. Ωστόσο στη χώρα μας υπολείπεται η εφαρμογή προγραμμάτων εμβολιασμού ειδικών πληθυσμιακών ομάδων, όπως αθίγγανοι, νομάδες, πρόσφυγες και μετανάστες.
Δεν υπάρχει θεραπεία για την πολιομυελίτιδα, αλλά το εμβόλιο μπορεί να προστατεύσει τους ανθρώπους προετοιμάζοντας το σώμα τους να αναγνωρίσει και να καταπολεμήσει τον ιό. Ο παιδικός εμβολιασμός κατά της πολιομυελίτιδας ξεκίνησε τη δεκαετία του 1950 και υπήρξε το πιο αποτελεσματικό εργαλείο για την εξάλειψη της νόσου.