Το πλοίο αναπαυόταν επί αιώνες στον βυθό της θάλασσας και κανείς δεν ήξερε πού βρισκόταν ακριβώς, μέχρι που οι αδελφοί Τζούλιαν και Λίνκολν Μπάρνγουελ, με τη βοήθεια του πατέρα τους και δύο φίλων το βρήκαν το 2007, έπειτα από έρευνες που κράτησαν τέσσερα χρόνια, στα ανοιχτά του Νόρφολκ, στην ανατολική Αγγλία.
Η ανακάλυψη κρατήθηκε μυστική αφενός γιατί έπρεπε να πιστοποιηθεί επισήμως ότι επρόκειτο για το Gloucester και αφετέρου επειδή έπρεπε να προστατευθεί η τοποθεσία, τα διεθνή ύδατα, διευκρίνισε το πανεπιστήμιο.
«Είναι ένα εξαιρετικό δείγμα της πολιτικής κληρονομιάς μας, εθνικής και διεθνούς σημασίας», σχολίασε η καθηγήτρια Κλερ Τζόγουιτ, που είναι ειδική στην ιστορία των θαλάσσιων μεταφορών. Υποστήριξα μάλιστα ότι «λόγω της ηλικίας του σκάφους, της κατάστασης στην οποία βρέθηκε και των αντικειμένων που σώθηκαν» είναι «η σημαντικότερη θαλάσσια ανακάλυψη έπειτα από εκείνη του Mary Rose» που βυθίστηκε το 1545, βρέθηκε τη δεκαετία του 1980 και σήμερα εκτίθεται στο Πόρτσμουθ.
Το Gloucester, που ανήκε στο Βασιλικό Ναυτικό, βυθίστηκε μέσα σε μόλις μία ώρα, στις 6 Μαΐου 1682, στα ανοιχτά του Γκρέιτ Γιάρμουθ, έπειτα από μια διαφωνία μεταξύ του Ιακώβου Στιούαρτ και του τιμονιέρη για το πώς θα έπρεπε να προσεγγίσουν μια αμμώδη όχθη. Εκτιμάται ότι πνίγηκαν 250 μέλη του πληρώματος και επιβάτες, αλλά ο Ιάκωβος διασώθηκε την τελευταία στιγμή.
«Το Gloucester αντιπροσωπεύει μια σημαντική στιγμή της πολιτικής ιστορίας της Βρετανίας: ένα βασιλικό ναυάγιο που σχεδόν στοίχισε τη ζωή στον Καθολικό διάδοχο του προτεσταντικού θρόνου, σε μια εποχή μεγάλων πολιτικών και θρησκευτικών εντάσεων», υπογράμμισε το πανεπιστήμιο.
Το 2023 αναμένεται ότι θα εκτεθούν στο Μουσείο και Πινακοθήκη του Κάστρου Νόργουιτς διάφορα αντικείμενα που βρέθηκαν στο ναυαγισμένο πλοίο.